kunnu hugna sær saman og verða uppbygd andaliga. Evnið á leguni hesaferð verður »Vit í skapanarsøgu Guds« Legan byrjar fríggjakvøldið 15. mai kl. 19 og heldur fram til eftir døgurða sunnudagin 17. mai.
hjá Fríðriki 10. er »Forbudne, forpligtet – for kongeriget Danmark«. Harvið brúkti hann ikki orðið »Gud« í sínum slagorði, sum flestu regentar undan honum hava gjørt.
lýsir Pär Lagerkvist rótleysa skeptikaran, sum leitar eftir meining og kærleika í einum heimi uttan Gud, men sum verður verandi innilæstur í sínum egna veruleika. Bert hjá fáum øðrum rithøvundum, eitt nú
kunnet sidde lunt indendøre og surmule uden at blive forkølet. Så snart Dannebrog kastede trosserne lod Gud igen sit milde åsyn lyse på øerne og lod solen skinne fra en skyfri himmel, således at Høgni igen kunne
eitt tól, ið skipar skiftið vøku og søvn, arbeiði og hvíld. Tíðin er karmur um Guds egnu opinbering av sær sjálvum. Hin ævigi Gud, ið sjálvur er uttan fyri tíðina, sum verður ásett og skipað av sól og mána [...] til jarðar í fylling tíðarinnar. Áhugavert er at síggja, at Gud, ið er ævigur frá upphavi og hvørs ár ongan enda fáa, kemur til jarðar. Gud kom við føðing sonar síns inn í ta jarðisku tíðina og gjørdist [...] »Men tá ið fylling tíðarinnar kom, sendi Gud son sín, føddan av kvinnu, føddan undir lóg.« (Gal. 4,4) Adventstíðin er komin væl áleiðis, og vit fara nú í jólafrí. Sunnudagurin var hin fjóðri í røðini,
og halda eftirmøti. Tað gongur skjótt, men tað gongur, tí fólkið er við at vakna, og syndarar søkja Gud í rúgvuvís. Eg minnist eitt bræv. Tað kom frá Østerbotten og hevði nógvar undirskriftir. Tað var frá [...] ein á henda hátt mátti vera til reiðar at taka ímóti vekingini, tá tey almennu møtini byrjaðu. Men Gud hevði eina aðra hugsan. Hann var ikki bundin av hjálp frá øðrum. Meðan tey heilagu vóru samlað til [...] Bønarmøtini broyttust automatiskt til vekilsismøtir, og menniskjur í hundraðtali góvu seg yvir til Gud. Og eg kom ongantíð til Jakobstad. Á øðrum støðum gekk tað á sama hátt. Eitt fólk er við at vakna.
í evangeliinum, sum hann hevur skrivað: ”Í upphavi var Orðið, og Orðið var hjá Gudi, og Orðið var Gud. Hann var í upphavi hjá Gudi. Alt er vorðið til við Honum, og uttan Hann er einki vorðið til av tí [...] Hansara egnu tóku ikki ímóti Honum. Men so mongum sum tóku ímóti Honum, gav Hann mátt at verða børn Guds – teimum, ið trúgva á navn Hansara; tey eru fødd, ikki av blóði, heldur ikki av holds vilja, heldur [...] varð givin við Mósesi; náðin og sannleikin eru komin við Jesusi Kristi. Eingin hevur nakrantíð sæð Gud; hin einborni Sonurin, sum er í fangi Faðirsins, hevur kunngjørt Hann.” Her er alt, sum menniskja hevur
Jødum, Grikkum ella samkomu Guds! Og í kap. 8 í sama brævi sigur hann: Nú, viðvíkjandi at eta kjøt av avgudaofrum, so vita vit, at eingin avgudur er til í heiminum, og at eingin Gud er uttan ein. - ....... [...] ið etur, má ikki vanvirða tann, ið ikki etur; og tann, ið ikki etur, má ikki døma tann, ið etur; tí Gud hevur tikið ímóti honum. Hvør ert tú, ið dømir tænara annars mans! Fyri sínum egna Harra stendur ella
at so er. Men tíbetur, hetta er ikki hin seinasti heimur. Tá hann einaferð ikki verður meira, fer Gud at skapa ein nýggjan heim, ein ungan, óspiltan nýggjan heim. Ein vinur hjá Mark Twain segði einaferð: [...] Twain var greiður yvir tað, men hann segði sannleikan. Vit kunnu klára okkum uttan verandi heimin, tí Gud hevur sagt, at hann vil skapa ein nýggjan heim. Í 1860 segði franski evnafrøðingurin Marcelin Berthelot: [...] evnafrøði at vita, hvat atomið er. Eg eri sannførdur um, at tá ið vísindafólk eru komin hagartil, so fer Gud at koma niður á jørðina við lyklum sínum og siga við mannaættina: »Mínir harrar, nú er afturlatingartíð«
honum. Ongantíð vóru tit honum nærri, enn júst tá hann hevði mest brúk fyri tykkum. Men Gud vildi tað øðrvísi, Gud valdi at taka Jónhard til sín, meðan hann enn stóð mitt í sínum persónliga stríði at fáa [...] á teimum tungu skýggjunum, sum av og á skuggaðu fyri sólini á lívsleið hansara. Mamma og babba, má Gud styrkja tykkum í tykkara stóru sorg. Tankarnir eru tó allarmest hjá tykkum, Magnus og Dávid, tit hava
