eru spent upp á at fara út í vinnuna at arbeiða. Tey flestu fara beint til arbeiðis, men summi velja eisini at lesa víðari, til dømis innan verk frøði, búskap og leiðslu á Setrin um, DTU og CBS
trekur um morgnarnar, so blívur betri út á dagin og verri aftur um kvøldarnar, metir Annika. Tey velja tó at fevna um góðu løturnar, heldur enn tær ringu. - Vit ganga langar túrar, fjasast við ymiskt,
almennu Føroyum fyri, hvussu vit skulu fara út í heim og hvussu vit samskipa hesi átøk. -Vit eiga at velja okkara átøksøkir betri og frammanundan seta okkum fyri, hvat tað er vit vilja,s egði Magni Laksáfoss
eina millión hægri, enn tá tú býrt á bygd. Tað eru fyrimunir og tað eru vansar, men til alla lukku, velja vit sjálvi. Eg velji sjálvur, um eg vil ferðast nógv og skylda lítið, ella um eg heldur vil skylda
eina millión hægri, enn tá tú býrt á bygd. Tað eru fyrimunir og tað eru vansar, men til alla lukku, velja vit sjálvi. Eg velji sjálvur, um eg vil ferðast nógv og skylda lítið, ella um eg heldur vil skylda
løgtingslóg um broyting í løgtingslóg um vinnuligan fiskiskap. Fríggjadagin skal løgtingið eisini velja tveir limir og tveir varalimir í Norðurlandaráðið.
breiður meiriluti av tinginum sum gjørligt ynskti. Í veruleikanum hava vit tríggjar møguleikar í at velja: ? Sambandsloysnin, at eingin broyting hendir ? Gamla tjóðveldisloysnin, at loyst verður frá Danmark
útróður við línu og snøri. Yrkjarin sigur, at “eitt sótsvart, eitt klinkandi, stinkandi slag, teir velja – hann (róðrarbáturin) noyðist at víkja”. Hann syngur víðari: “Við fúnaðum stavni hann stendur í vørr”
plássi. Hetta er samstundis fremsti bólkurin, »Czar« nakrantíð hevur verið í! Áskoðararnir kundu velja millum at fylgja við frá landi ella við at fara út við bátum, sum fylgdu inneftir við kappróðrarbátunum
viljan. Vit kunnu velja; velja at skapa og vit kunnu velja at ynskja. Vit velja at ynskja okkum til tað, sum gagnar okkum, og tað er so eisini staðfest sum verðandi eitt ynski! Vit velja at skapa tað, sum [...] Kraftin at skapa er til staðar og kemur frá Gudi. Kraftin er tín, og tú hevur sjálvur valdið at velja at nýta ella misnýta megina. Hetta kan sýnast rættiliga ræðandi. At hugsa sær, at eisini tú eigur