er, Várharra lagnu ger. Tað skilir ongi frændi her. Tíðin tekir tað sum her, tyngir, særir, hjarta tungt mítt ger. Takki fyri minnini, ja alt sum eg eigi eftir teg. Oh vinur, sonur mín, eitt síðsta farvæl

huga, og tað einasta sum veruliga kundi gera hann harman, var órættvísi. Síðstu árini hava verið sera tung hjá Janusz uppá nógvar mátar. Hann hevur drigist við sjúku, sum spakuliga versnaði, transplantatión [...] hátíðarhalda teg í Kvívík, halda vit í staðin minnismessu fyri tær í Mariu Kirkjuni. Hetta er serliga tungt fyri tykkum Teresa, Ania, Marek og Inga, sum hava mist so nógv. Eg sendi tykkum mína djúpastu samkenslu

14.09.2008 var ein dagur sum hevur brent seg fastan í minni hjá okkum øllum. Ongantíð áður, hava so tung tíðindi verið borðin okkum. At Harrin brádliga hevði kallað teg heim er ikki til at skilja. Man stendur [...] um. Minnini um teg eru nógv og sera góð, og onga løtu av teimum hevði eg vilja verið fyri uttan. Tungt er hjá mammu tíni, Beintu, beiggjunum, ommunum og abbanum, verfamiljuni, og allari familjuni og vinum

mammuna á lívi, tí túrurin úr ættarbólkinum og heim til Føroyar tók umleið eina viku. Tað varð ein tung og lang vika at telja dagarnar, meðan Poul var ávegis til Føroyar, tí Merry viknaði skjótt, og tankar

við familjum, vit syrgja saman við tykkum, tí við Anniku hava vit mist eina av teimum stóru. Tað er tungt at missa og ikki minst so brádliga, men tey góðu minnini og góðu løturnar fara vit altíð at eiga og

summarhúsinum í Leynum, og tað var altíð við tí góða orðinum og teimum góðu ráðunum. Ja, mangan var tungt, um vit ikki hevði ein so góðan og vitugan verson. Hugaligt var altíð at síggja vinnmenninar hjá Regini

var tú ongantíð í iva, sum tað jaliga menniskja tú var. Men sjúkan hjá tær var long, hon var hørð, tung og miskunarleys og tey knøppu seks sjúkuárini vóru svár, hóast tú altíð var lættur í sinni. Besta

var heilt so birgur sum fyrr. Men Petur var ein maður, man lætt gjørdist góður við, tí vóru boðini tung. Nógv kallaðu Petur fyri Føroya besta sølumann. Og teimum kann eg bara taka undir við ! Tær gávurnar

Eri stødd í Betesda. Inni her er tungt og friðarligt. Uttanfyri er ljósur dagur, men her er myrkur og sorg. Ein bíðandi skari, tigandi, tárandi í tungum tonkum. Vit bíða eftir eini lítlari kistu, sum er [...] á, hvussu okkara Faðir ber okkum, tá vit eru veik. Tá vit ikki orka at ganga leiðina, tí hon er ov tung, tá ber Hann okkum. Og tá Hann ber okkum, tá eru vit trygg, tí tá eru vit nær Hansara hjarta. Og tað

heilabløðing, sum gjørdi at hann bleiv lammaður í høgru síðu, kom at sita í koyristóli. Hetta var ein tung tíð, sum tit fóru ígjøgnum bæði, tú var alla tíð hjá honum, hann kom heim. Tit fingu eina hospitalsong