allan dagin fall burtur og tøgnin og tann mátturin, ið fæst úr erva, legði seg yvir okkum, meðan vit gingu eftir hellini yvir á Sundi. Nú fór offurlambi, hevði ein eldri maður á bátinum sagt. Tá vit komu [...] tungt arbeiðið, er stemningurin lættur og skemtiligur. Mín uppgáva var løtt og gav eitt gott yvirlit yvir alt sum gekk fyri seg á rættini. Eg sat á einum stórun steini við eina rættarportrið og skuldi halda [...] tá teir voru dreingir og pápi og abbi og ætt teirra vóru í velmakt. Túrurin inn í fagrastu sól. Havið, ið var grønblátt inni undir Dímun, er nú allskyns fagurt blátt og fjøll, heiðar, líður ballaðar inn

deyðastund. Eingin móðurhond streyk soninum yvir ennið. Eingin kysti tær blánandi varrar. Stormur og havódn køvdu neyðarróp teirra. Havið hevur fevnt teir. Havið, sum fjalir øll spor og tigur. --- Neptun [...] Leingi hevur verið bíðað. Svára tíð! Og nú eru allar vónir brostnar – og sorgin liggur nívandi yvir heim, yvir bygdir og alt Føroyaland. Hesir vóru menninir, ið við ídni fóru til starv sítt og ikki komu heim [...] inntil tað kundi staðfestast, at menninir vóru farnir. Gunnar skrivar: Tað er longsti dagur í dag, Havið liggur stilt og spegilsblankt, himmalreint. Tað tykist so ófatiligt, at hetta sama hav, sum er so

nágreiniliga greitt frá hesum stóra, søguliga tiltaki: Ein fríggjamorgun, morgunroðin fór so vakurt í havið, vóru øll tey mongu, ið starvast á Setrinum, komin út á Debesartrøð. Rektarin, í myrkamorreyðari troyggju [...] áðrenn nakað hendi. Tað var farið at regna. Sum morgunroðin hevði fráboðað, tá ið hann so vakurt fór í havið við morgunsólini. Tey fáu frá einum ferðamannaskipi høvdu paraply. Loksins kom so fyrrverandi lan [...] Men hann hevur knív í træslíðra við vovnum bandi um miðjuna. Hann gevur sær góðar stundir. Skoðar yvir ta stóru mannamúgvuna: ”Hetta er ein stórur dagur fyri allar rættar føroyingar,” segði hann við sigursrødd

um kann verða so ymiskt. Og tá man hugsar um, at Føroyar liggja úti í havinum og liva av tí, sum havið gevur, so er hetta uppaftur meira týdningarmikið fyri tykkum. Allan vísir á tað orðaskifti, sum hevur [...] um, hvussu vit t.d. ætla at handfara nógvu borimóruna. Myndugleikarnir mugu hava eitt ávíst yvirlit yvir alt hetta.

2007. Vit venda aftur til samrøðuna í Sosialinum 15. mari í 2015: Undangongumaður: FRAMVEIGS FLOG YVIR LARSEN Jón Brian Hvidtfeldt Hvar heldur tú tín 85 ára føðingardag? Fyri Lars Larsen var svarið [...] fish & chips, sum tey á Hotellinum gera so serliga væl. Hugleiðir um prísin: – Tað kostar líka yvir 100 krónur. Eitt sindur dýrt, men óluksáliga gott er tað. Lars Larsen hevur átt hús í Sørvági [...] flogfari, meðan Lars búði í Keypmannahavn í fyrru helvt av fimmtiárunum. Á flogi 23. juli 1963 fleyg Flugfélag Íslands fyrsta regluliga rututúrin millum Vágar, Bergen og Keypmannahavn. Hetta summarið

næstan tríggjar tímar at flúgva úr Oslo og norður í oyðuna. Vit flúgva fyrst yvir land norður eftir. Eg siti og ergri meg yvir, at eg eri komin at sita í skeivu síðuni á flogfarinum, eitt Boeng hjá Bratens [...] hevði tú útsýni yvir markið millum Svøríki og Noregi, heilt norður í gjøgnum. Eitt eru uppstrikaðar rutur hjá eini reklamufyritøku, annað er veruleikin. Fyri tað fyrsta, so var tjúkt yvir landið, so einki [...] norður um Tróndheim. Hesar reglur eru skrivaðar á fartelduni umborð á flogfarinum, eini átta kilometur yvir jørðini. Sólin bara hækkar og undir mær er eitt hvítt hav av skýggjum og vit halda beina leið í norðan

og vert er at leggja til merkis, at Hovgrímsgrøv var fyrsta fornminni í Føroyum, sum bleiv friðað. Havið matpakka og okkurt at drekka við, so prátað kann verða víðari, meðan sitið verður á økinum við Ho [...] og góð klæði, góðar skógvar ella styvlar, matpakka og ein drekkamunn. Hevur tú kikara og eitt kort yvir økið, har gingið verður, gerst túrurin óivað meira áhugaverdur. Ongin orsøk er at sita hendur í favn

og vert er at leggja til merkis, at Hovgrímsgrøv var fyrsta fornminni í Føroyum, sum bleiv friðað. Havið matpakka og okkurt at drekka við, so prátað kann verða víðari, meðan sitið verður á økinum við Ho [...] og góð klæði, góðar skógvar ella styvlar, mat-pakka og ein drekkamunn. Hevur tú kikara og eitt kort yvir økið, har gingið verður, gerst túrurin óivað meira áhugaverdur. Ongin orsøk er at sita hendur í favn

Mínum upphavi. Brot úr Hest søgu efitr Jens Chr. Poulsen: “Fyrsta apríl 1919 fóru tríggir bátar á havið, tvey seksmannafør og eitt fýramannafar við fýra monnum. Harðasti streymur var og mysing , men ørgrynna [...] tøgn hevði tikið alt í sín kalda favn. Einans eitt tjaldur læt sítt klipp, klipp sum ein gravarsang yvir teimum, ið farnir vóru.” Toymið handan leikin: Hugskot og leikrit: Gunnvá Zachariasen Leikstjórn og

einum heiti frá tí enska rithøvundinum John Bunyan (1622-88) - hvørs andi sum heild tykist sveima yvir sanginum - at Dylan her sigur frá síni persónligu pílagrímsferð. Aftan fyri seg sær hann eftirlætisins [...] sandin og niðan móti klettunum, regnið díkir niður, oman at sjónum fossar ein á, og brádliga kemur yvir yrkjaran ein kensla ella vissa um, at øll natúrin er íbygd, og samsvarandi hesum verður allur myndburðurin [...] myndburðurin í hansara yrking sakralur, vindurin blæsur móti degningsins trummu sum eitt horn, havið leikar á orgul, tarin er urgunnar streingir (sum er orðið, yrkjarin brúkar), aldurnar eru slagbumbur, regnið