mentan á allarbesta hátt, um vit ynskja tað - t.d.bara við at fylgja einum vanligum føroyingi, ið hevur seyð og bát - á rættina at klippa, í hoyna, út at fiska, eftir fugli o.s.fr. Nógvir føroyingar liva eitt

við. Tú elskaði, tá vit vóru nógv børn og tað vóru vit eisini altíð. À sumri lærdi tú meg at klippa seyð, og troystaði meg tá lombini bløddu í oyranum. Um heystið var eg altíð uppí tá tú fletti, og ongantíð

hennara Elin Jóhanna og Jógvan Petersen ella Jógvan í Svínoy, sum hann varð nevndur, áttu hús og jørð og seyð í Svínoy. Finnbjørg og Eyolvur eru ofta í Svínoy, har Eyolvur dámar so sera væl at njóta friðin og

bónda, men tú gekk uppí bóndaskapin við lív og sál. Mangan var áhugavert at hoyra teg siga frá um seyð ella túrar burtur í haga. Tú gleddist yvir, at sonurin og bróðursynirnir høvdu so stóran áhuga í

in, ið gjøgnum arv var komin til skorin klæði, men uttan teldu neyvan var førur fyri at røkta sín seyð. Góðir eginleikar Jú, sanniliga var hetta nakað serligt og nakað øðrvísi, ið Hotel Föroyar hevði tikið

seg, at teir fingu íslendskt kjøt, tá teir vóru inni á túrinum. Men um heystið plagdu teir at keypa seyð frá íslendingum, og tað kom væl við, minnist Karl Jacob. Heimalívið við Gjógv var sum í bygdum flest

og sál, og vart ein umsorgarfullur seyðamaður. Tú gleddi mangt langabbabarn við at ogna teimum ein seyð. Omma og tú livdu saman í 60 ár í hjunarbandi, og tit vóru ein góð fyrimynd fyri okkum. Tit vístu

hjá okkum, til tað ringasta var hasað av. Eg minnist eisini um heystarnar, at abbi og Eyðun flettu seyð í kjallaranum hjá ommmu og abba. Abbi var altíð í sving við okkurt. Var tað ikki at passa kríatúr

og hevur hann í nógv ár havt seyðahald. Síðani 1971 hevur hann ført statistikk yvir hvønn einasta seyð, sum hann hevur havt. Niels Petur hevur heilt frá ungum árum havt góðar gávur til at yrkja. Undir

Færøerne.dk var filmurin, sum gav dønum fatan av, at føroyingar livdu av at ganga á bingo at vinna sær seyð, um ikki vóru so hepnir at finna sjóriknan hval í fjørðuni. Føroyingum gav filmurin ta fatan, at okkara