sett mítt álit á Jesus. Tá Kristina kom í familjuna, vóru tit so glað og góð við hana. Eisini tá so tann stóri dagurin hjá okkum kom tann 20. juli, so kundi tú tíverri ikki verða við, tí tú lást á sjúkrahúsinum [...] lítil var eg altíð saman við tær og abba og tit vóru altíð so góð við meg. Eg elskaði at sova niðri hjá tykkum at fara oman á Høvdan at keypa fyri tykkum, tí so visti eg, at eg altíð fekk eitt oyra afturfyri [...] tær og styrkja teg, nú tú hevur mist tína konu. Og um tað er nakað, sum vit skulu hjálpa tær við, so mást tú endiliga siga frá, vit elska teg og eru so góð við teg. Tú skalt vita, at vit eru altíð her fyri

frá um ymiskar hendingar, ið høvdu verið tær fyri! Sum vit eldust og fluttu heimanífrá, var tað ikki altíð so lætt at koma suður til Skúvoyar at vitja teg. Men tá vit so vóru har, á tíni gátt, fingu vit [...] men tá so deyðin kemur, er tað altíð verri enn ein hevur fyrireikað seg til. Um kvøldið hevði tú verið til døgurða »norðuri á Handskanum«, tá hevði tú tað gott! Mánamorgunin vildi kroppur tín so ikki longur [...] foreldur okkara og langomma at børnum okkara. Fegin vildu vit at børnini vóru eldri, so tey kundu minnast aftur á teg, men so verður tað okkara rætta at minna tey á, hvussu fitt og góð tú var við tey og okkum

ferguna í 1969. Jú pápi kendi nógv fólk, og so visti hann eisini nógv um slekt. Her kundi eg sagt nógv um okkara góðu foreldur, men verður hetta ov drúgvt, so her ein lítil partur av tí, eg havi at siga [...] hervið skriva um foreldur okkara, sum søgdu okkum farvæl, tað bleiv innan fyri sama ár, ja bert 9 mánaðir í millum tey. Fyrst í februar, og so nú í november, hvør skuldi vantað tað, at tað bleiv so stutt tíð [...] , men so helt pápi, at tey skuldu flyta til Haraldssundar. Mammu dámdi væl á Oyrarbakka, men tá hon helt, at pápi vildi flyta norður til Haraldssundar, so skuldi hon ikki siga nei. Tey fluttu so til H

ríkissjúkrahúsið við vón um, at hann kundi fáa hjálp og gerast frískur. Tað var sera tungt fyri tykkum sum foreldur at lílta fitta Eiriki. Tit vildu so gjarna hava hann frískan, men fingu einki gjørt. Hjarta [...] gamal í 1985. Hettar var ein hørð tíð fyri tykkum, men tit royndu at standa sterk saman og fingu nógva hjálp frá familju og vinum. Í 1987 fingu tit Elin og í 1990 Martin. Tú vart ein sera góð mamma fyri [...] gðar. Tá tú vart 24 ára gomul, fingu tú og Niels Arni sonin Eirikur. Tit trý høvdu tað sera gott saman, til Eirikur, sum 3 ára gamal, gjørdist sjúkur av krabbameini. Tit ferðaðust nógv til Danmarkar á

longu liðið, síðani Høgni so brádliga bleiv tikin frá okkum. Ikki ein dagur fer fram við, uttan man hugsar um hann. Ikki er tað lætt at skriva minningarorð um Høgna. Hann, sum var so ungur og frískur og altíð [...] skúlanum, um hann bert gav sær tíð, og tá gingið varð til próvtøku, var hann millum tey bestu. Vit minnast so væl, hvussu hann gleddi seg at gerast liðugur og fáa húgvuna setta á høvdið. Hann tosaðu um at flyta [...] altíð við upp á alt. Boðini, ið vit fingu um at Høgni hevði verið við í eini ferðsluvanlukku, vóru okkum sera tung at bera. Vit tóku beina leið til Havnar at vita, hvussu til stóð. Vit vónaðu øll, at hann

lætta um hjá foreldrum tínum, fekst tú stuðulshjálp ein part av degnum. Soleiðis fingu vit ta gleði at koma at kenna teg við tað, at vit, hvør í sínum tíðarskeiði, vóru stuðlar hjá tær. Vit fingu høvi til [...] lærurík tíð, tí hóast títt stóra brek, vísti tú stríðsvilja sum fáur. Tú kundi gleðast um ting, ið ein vanliga ikki hugsar um, og lærdi hetta okkum eisini at virða tey og at gleðast við tær. Vit fara øll at [...] nívdur av líknandi breki. Vit halda, at hesin sangur eisini so væl hóskar til tín, elskaði Eyðfinn. Lítla lívið, bjarta blóma, gleði inn um hurðar bar. Ikki kundu tá vit hóma, at tú ikki frískur var. Lítla

komu heim til tín og fingu okkum døgurða, vit hildu altíð at tað var so spennandi, um hvat tað var vit fingu at eta frá tær, tí tað var altíð góður matur man fekk frá tær, og tú dugdi so væl at gera mat, tað [...] sat og prátaði við teg og abba um mangt og hvat, so man kom ongantíð orðfátækur úr húsinum hjá tykkum aftur. Tað sum tit ikki vistu var ikki vert at vita. Eg eri í hvussu so er komin væl víðari ígjøgnum [...] tíni ørindir, tá letur so fitt úr tær: Fær tú bara niðan til abba so fært tú ein góðan drekkamun frá honum, onkuntíð kom man bara sjálvur og vitjaði, men tað var ofta, tí man búði so tætt uppá, og man kom

brøður, at tit skulu vera óvitandi um, hvussu er við teimum, ið sovnað eru – fyri at tit skulu ikki syrgja sum hini, ið onga vón eiga. Tí so satt sum vit trúgva, at Jesus doyði og reis upp aftur, so skal Gud [...] mammu, um tú kundi hava meg har úti meðan hann var burtur, og sjálvandi var svarið ja, so vit høvdu nógv okkara millum bæði í álvara og gaman. Tú vart so løtt í sinni og elskaði at spæla býtt, so tú fekst [...] Hann vitsti av royndum hvat hann tosaði um. Jákup og tú fingu 28 ár saman og 4 børn. Góðu Jákup og børn, tit hava mist eina góða konu og mammu; tað dýrabærasta tit áttu. Paulus skrivar í 2.Tessalonikabrævi

flagveltu til næsta ár, um Gud vildi og tit hevði lív og heilsu, men so bleiv ikki. Tit vóru so glað fyri at Jan altíð var os raskur at hjálpa tykkum at seta epli niður. Vit skundaðu okkum til Havnar, og [...] tú ikki hevði tað so gott, og at tú skuldi á hospitalið. Eg hevði jú akkurát tosað við teg í telefon um kvøldið, har tú segði, at tú og Eli høvdu sitið og tosað um, at nú skuldi tit fáa tykkum eina flagveltu [...] leyg­ar­dag at vera saman við tær, og eg eri so takksom fyri tey deiligu ár, ið tú fekk saman við Eli. Tit vóru so góð og tað var altíð so deiligt at koma til Norðragøtu at vitja, og deiligt at fáa tykkum

Tað, ið tit játtaðu í Hvalbiar kirkju, hildu tit - heilt til seinasta andadrátt. Saman fingu vit sagt: Verði vilji tín. Hvíl trygt hjá honum, sum tú hvørt kvøld bað til og hevði fulla vissu um. Tøkk mamma [...] tilsaman hava livað. Dugdu at reiðrast av nýggjum í barnaheimi tínum, ið tú vart so góð við. Okkum fýra gentur tit fyrst fingu. Forelskilsið og felagskapurin í hjúnarlagnum var tykkara stavnhald, bæði í logn [...] gongustjørna var um mann, børn og ommubørn. Hevði arbeiðslív og trygga tilveru. Tú vart stuttlig! Góða, vit tær takka fyri allar lívsperlurnar, ið tú okkum gav - sangirnar og søgurnar um mannalagnur - lív