javnan at hoyra í miðlunum við sínum beinraknu greiningum av dagsins politikki, har hann ikki leggur fingrarnar ímillum, um tað so eru gerðir hjá hansara egnu partafólkum ella mótstøðufólkum
4-6) Skal eg halda á? Syndin er komin inn í henda heim. Og hon hevur rakt okkum øll – teg og meg! Og legg til merkis: Synd kom inn í heimin í einum hjúnabandið! Ormurin tøldi Evu fyrst, so Ádam og bæði fullu
3): Frá 13-stiganum til 7-trinstigan: falda við 2 og drag 10 frá. Frá 7-trinstiganum til 13-stigan: legg 10 afturat og dividera við 2. Hesin umrokningarháttur samsvarar næstan heilt við eina talvu í Udd
Hendrik Old heldur saman við uttanfyri arbeiðstíð!". --- Hondin tín er fríð og fín, verjir móti illum. Legg tí ikki lítli mín, - fingrarnar ímillum. Finnbogi legði ikki fingrarnar ímillum í sínum politiska
Peikandi fingur. Vit føringar yppa herðar til sum danska gudin. Nøgdir við kvinnu á veggi. Pastell. Legg tíðina í eina eskju, og bíðað eftir inntil hon verður ljósari. Ljósari enn tíðin uttafyri. Tí at
kravt vegna manglandi lønsemi í vinnuni. So eru vit aftur í 1970'unum við studning og veðhaldum. Men legg til merkis til snildisliga orðið: afturbering- rættað orðið er studningur. Scenario Sparingar Eitt
kendi, at eg visti onki um hetta frammanundan, og ikki visti hvat eg skuldi velja, sigur Oddvá. ? Legg tú einki í tað, sigur hon. Tað eru seks sum hava valt at tosa við teg! - Tíbetur hevði eg eitt stórt
skibe paa 4oo tons kan flyde der fuldt lastede, om det saa er lavvande. Dernede gaar børnene ofte og leger. Um Th. P. Nolsøe Her kann skoytast uppí, at hesin handil varð stovnaður í 1890 av H.P. Sørensen, [...] vand i ham. Efter otte dages forløb var lille Jens, Gud ske lov, helt rask igen og kunde komme ud og lege med sin virkelige redningsmand, den lille ni-aarige Johan Joensen igen. De to kammerater var uadskillelige
í nátt lá eg hjá faðir mínum; latum okkum nú eisini í kvøld geva honum vín at drekka; far tú tá og legg teg hjá honum, so at vit mega fáa avkom við faðir okkara!« v35 Síðan góvu tær aftur tað kvøldið faðir [...] HYPERLINK "http://www.bibelselskabet.dk/farbib/web/1mos/ch22/v12.htm" "Notes" v12 Og hann segði: »Legg tú ikki hond á sveinin og ger honum einki mein; tí at nú veit eg, at tú óttast Guð, við tað at tú
små, så ere vi raske”. Tá ið vit vóru lidnar at vaska og at hanga klæðini upp, segði hon: “Far nú og legg teg eina løtu, góða, tú fór so tíðliga upp í morgun.” Tá ið eg vaknaði aftur, stóð hon við bakka við
