Hendrik Old heldur saman við uttanfyri arbeiðstíð!". --- Hondin tín er fríð og fín, verjir móti illum. Legg tí ikki lítli mín, - fingrarnar ímillum. Finnbogi legði ikki fingrarnar ímillum í sínum politiska

Peik­andi fingur. Vit føringar yppa herðar til sum danska gudin. Nøgdir við kvinnu á veggi. Pastell. Legg tíðina í eina eskju, og bíðað eftir inntil hon verður ljós­ari. Ljósari enn tíðin uttafyri. Tí at

kravt vegna manglandi lønsemi í vinnuni. So eru vit aftur í 1970'unum við studning og veðhaldum. Men legg til merkis til snildisliga orðið: afturbering- rættað orðið er studningur. Scenario Sparingar Eitt

kendi, at eg visti onki um hetta frammanundan, og ikki visti hvat eg skuldi velja, sigur Oddvá. ? Legg tú einki í tað, sigur hon. Tað eru seks sum hava valt at tosa við teg! - Tíbetur hevði eg eitt stórt

skibe paa 4oo tons kan flyde der fuldt lastede, om det saa er lavvande. Dernede gaar børnene ofte og leger. Um Th. P. Nolsøe Her kann skoytast uppí, at hesin handil varð stovnaður í 1890 av H.P. Sørensen, [...] vand i ham. Efter otte dages forløb var lille Jens, Gud ske lov, helt rask igen og kunde komme ud og lege med sin virkelige redningsmand, den lille ni-aarige Johan Joensen igen. De to kammerater var uadskillelige

í nátt lá eg hjá faðir mínum; latum okkum nú eisini í kvøld geva honum vín at drekka; far tú tá og legg teg hjá honum, so at vit mega fáa avkom við faðir okkara!« v35  Síðan góvu tær aftur tað kvøldið faðir [...] HYPERLINK "http://www.bibelselskabet.dk/farbib/web/1mos/ch22/v12.htm" "Notes" v12  Og hann segði: »Legg tú ikki hond á sveinin og ger honum einki mein; tí at nú veit eg, at tú óttast Guð, við tað at tú

små, så ere vi raske”. Tá ið vit vóru lidnar at vaska og at hanga klæðini upp, segði hon: “Far nú og legg teg eina løtu, góða, tú fór so tíðliga upp í morgun.” Tá ið eg vaknaði aftur, stóð hon við bakka við

vera. Tann 20. juni liggja teir inni í Leningrad og lossa. Hanna fekk feriu hendan dagin og fór eitt legg til Svendborg at vitja pápabeiggjan, og her var hon eisini væl kend. Longu tá verður tosað um, at

teir við snøri á Selv­ogsbankanum. Tað var ikki so nógv kenn beint tá. Pápi sigur við Alfred: ”Far og legg teg eina løtu”. Tað vildi hann kortini ikki. Tá høvdu teir sæð roykin av einum skipi langt burtur

rs stuer med klaveret og de mange billedbøger. Når det begyndte at skumre, og vi var trætte af at lege udenfor, blev vi an­­bragt ved et bord, og billed­bøgerne kom frem. Det var en fest at sidde og fortabe