Nú eru jólini við at vera í nánd og ringt er at skilja pápi, at tú ikki skalt vera ímillum okkum í ár, nú vit koma heim at halda jól. Tað er ikki ein dagur, hvar tú ikki ert í mínum tonkum. Tú hevur o

Ongin vil missa. Men vit missa øll. Sorg er altíð knýtt at missinum, tó eru umstøðurnar so ymiskar. Vit hava mist Ommuna, og vit syrgja. Men vit minnast eisini. Vit minnast ein persón sum hevur verið

Rætting Av tí at okkurt var dottið burtur í hesum minningarorðum, endurprenta við tey. Blaðleiðslan ???????????????????????????????????? Tað vóru tung boð, vit fingu 10. des. 2000, at tú, góða Heidi,

Tað kom dátt við hjá okkum, tá ið skiparin á Havhesti ringdi og bar okkum tey boð, at Mikkjal, sonur, beiggi, svágur og mammubeiggi, var dottin um umborð á Havhesti og fingið eina heilabløðing. Vit hø

Tað vóru tung boð, vit fingu 10. des. 2000, at tú, góða Heidi, var farin, bara 30 ára gomul. Tú, sum var mitt í lívsins blóma, hevði fingið mann og tvær deiligar gentur, sum tú var so góð við, og sum

Tá vit fingu at vita, at Henry var raktur av herviligari sjúku, hugsaðu vit, at hann nokk fór at klára tað. Men so komu sorgarboðini, hann hevði lagt árarnar inn og var farin heim til Harran. Tankarni

Ikki vardi tað okkum, tá Elisabeth fór í páskafrí, at hon ikki fór at koma aftur til arbeiðis. Vit vistu ikki betur, enn at hon var frísk. At hon skuldi doyggja so ung aftan á stutta sjúkrlegu, kennis

Stórur skari fylgdi Elisabeth til seinasta hvíldarstað hennara, og vøkru orðini hjá presti í kirkjuni fara ikki frá mær. Tað er so, at tú saknar orð í slíkum stundum. Eg fari tó at royna at siga eitt

USA týsdagin. Fundarfólkið reistist og mintist tey, sum fóru. Jóannes Eidesgaard hevði eisini minningarorð um fyrrverandi løgmann og formann Javnaðarfloksins, Maritu Petersen, sum andaðist 25. august 60

At vera føddur hevur tíð sína, og at doyggja hevur tíð sína, lesa vit í Prædikaranum 3. kap. Harímillum er eisini eitt foldarlív, sum eisini hevur tíð sína. Henda tíð kann vera misjavnt lutað ímillum