aftrat øðrum brúksrossum. Og hvør veit, kanska kundi gamli siðurin við "tøkuhestum" (ross, ið tóku seyð) verði tikin upp aftur, møguliga sum ítróttargrein. Í 1880 árunum var rossastovnurin umleið 800 ross;

at hesi verða væl vitjað. Í heyst er til dømis ætlanin at skipa fyri einum tiltaki, sum hevur við seyð at gera. Sýna fram ymiskt um og av seyði. Hvat fæst burtur úr ullini. Eitt nú selja tey troyggjur

stákast við okkurt heima. Men hann fer hvørki at ansa seyði ella rógva út, tí hann hevur hvørki trøð, seyð ella bát. ? Onnur í familjuni hava havt størri hug til tað enn eg, og tí helt eg, at tey skuldu sleppa

sonur Leo Hans Johannesen, sum doyði í druknivanlukku í Mykinesi í oktober í 1991. Teir høvdu flutt seyð av fjallgongu á Borgardali, tá vanlukkan hendi. Mamman er Karin Holm Johannesen. Tey eru bæði ættað

snýr seg um trygd. Vit góvu teimum ymiskt, sum kanska kann gera tað møguligt hjá teimum at klára seg. Seyð til summi, hønur til onnur, mat og reiðan pening til nøkur. Hetta er alt hjálp, sum føroyingar í stóran

. Her varð mangan sitið skýming. Menn stukku inn á gólvið, sum høvdu áhuga fyri seyði - talaðu um seyð, seyðarøkt og søgdu sínar seyðasøgur. Hugfarsligt var at sita undir bitunum uppi undir Deyðseyðagilinum [...] um at ganga á fjall og røkta. Ja, ymsar eru hesar frásagnirnar og hevur hvør bygdin sína søgur um seyð og seyðarøkt, og tær eru ikki so fáar. Arnold var sonur Malenu Kristinu og Jógvan Øre. Jógvan Øre [...] at verður talað, stendur tað eftir. Tá ið Arnold talaði, var tað av lívsroyndum. Hann visti nógv um seyð og at koma til skýmingarløtuna uppi í seyðahúsinum vóru skyggingar, sum hevði nógv við okkara gomlu

Rossasteini. Tað er tíðuligt, at Jógvan bóndi kennir lendið sum sín egna buksulumma, og eisini hvønn seyð, ið har gongur. Av og á steðgar hann, skimast eitt sindur, og fer síðan aftur til gongu. Hann steðgar [...] stutt at ganga, bara góðar 200 metrar, men bølandi myrkt. Onkur greiðir frá, at menn plaga at reka seyð gjøgnum tunnilin og út í Djúpadal. Tað er so nógv lættari, tí bratt er annars at koma í dalin. Komin

stuttligt frá honum. Tá Erhard fylti 70 fekk hann sína egnu trøð í Havnardali, og hann hevur nú sjálvur seyð gangandi har. So har fer nakað av frítíðini. Góðan bát hevur hann eisini havt í nógv ár. Tað er ein

traðirnar havt alstóran týdning fyri hundraðtals familjur í Havn. Av traðunum hava havnarfólk fingið seyð, gæs, dunnur, høsn og egg, epli og røtur. Traðarbrúkið førdi við sær, at fólk gjørdust sjálvstøðugari

og húskallarnir høvdu skyldu til at manna nevndu bátar. Við ongari jørð kundu húskallarnir ongan seyð hava, og uttan føði kundu tey ognarleysu ikki giftast og/ella fáa børn. Bert yvirliva sum húskallar