Hoyvikar kirkju tann vakra kavadag tú varð borin út. Tað fløvaði nógv í stóru sorgini. Góðu Benadikta, Anna og Maria, tit vóru styrkin, áræðið og lívsviljin hjá bróður. Hann elskaði tykkum innarliga og yvir

ríðitúrar, stórfamilju-útferðir í hagan og við Pressaranum út á Hósmøl og hugnaligar løtur á Trøðni, har Anna borðreiddi við te og pannukøkum. Men størsta lønin er dýrabæru minnini um góðu løturnar og tað er

u, og var hann seinastu árini ógvuliga darvaður av sjúku. 5. november 2006 andaðist mamma okkara, Anna Nielsen, 86 ára gomul. Hon varð fødd á Viðareiði 30. juni 1920, dóttir Bettu og Victorinus Joensen

góðar við tykkum, ikki minst tá heilsan fór at bila. Hvussu tær vóru um tykkum – takk fyri tað Katrin, Anna og Oddvør. Lív tykkara kundi tykjast at gerast nakað stutt, men fingu tit eitt sera ríkt og gott lív [...] tykkara og ein dag skulu vit hittast aftur har heima, har eingin sjúka og sorg er meir. Góða Katrin, Anna og Oddvør. Teir – Martin, Róland og Hans vórðu alt ov ungir ryktir frá tykkum, men Harrin styrki tykkum

at hann brádliga varð tikin burtur frá okkum. Eg minnist so væl, tá pabba ringdi og fortaldi, at Anna omman ikki var í millum okkum longur, eg hugsaði beinanvegin um teg, góði abbin og sjálvandi børn [...] tyngst hjá tær, tú og omman høvdu livað saman í meiri enn 55 ár. Eg minnist, hvussu rørdur tú var, tá Anna spældi á tvørfloytu til jarðarferðina hjá ommuni. Tær dámdi væl at hoyra hana spæla og helt at hon

seinastu ferð. Sámal giftist við Onnu Katrinu í 1971 og fingu tey 4 børn, Bogi og Heiti, Sonni og Rúni. Anna Katrina, sum er úr Hósvík, kenni eg sera væl, og havi altíð hildið nógv av henni, líka frá skúlaárunum [...] ein góðan vin. Og eg veit, at hann eisini var ein góður maður, pápi og abbi. Harrin styrki tykkum, Anna Katrina og børn, tað verður sagt, at tíðin lekir øll sár, men arrini tey standa eftir. Her á myndini

Tá eg spurdi hvat hann skuldi, svaraði hann »Eg skal í LÍF-húsið«. Mínir tankar leita til tykkara, Anna, Petur Jacob og systkini. Saknurin verður stórur hjá tykkum, at hava mist ein góðan son og beiggja

kann. Og ert tú hjartabrotin, tá kalla bert á hann. Hvíl í friði Mariann, Elisabeth, Kristian, Pól, Anna og Rita við makum og familjum.

vardi heimafrontin við síni stillføru medferð. Tey áttu seks børn: Pól, Christian, Elisabeth, Mariann, Anna og Rita. Rosa var sera dámlig og friðarlig. Poul Færø, systirsonur Rosu, segði á einum møti um hv

frískur. Seint í summar var hann á fundi á Ráðhúsinum. Hann gramdi seg um keðiligan hosta, og dótturin Anna stóð klár at koyra hann til samrøðu hjá lækna beint eftir fundin. Boðini vóru ikki góð og ómetaliga