morgun, stóð løgreglan fyri bilunum, sum koyrdu í land. Løgreglan ger viðhvørt tað, at teir kanna bilførarar, sum koma í land av Norrønu fyri at vita, um teir eru edrúir, og tað varð so aftur gjørt, tá ið
skjótt. Tó varð ein bilførari tikin í Norðoyatunlinum fyri at koyra við kenning, og einir fimm bilførarar fingu bót fyri ymisk lógarbrot. Men í Havn varð ein ungur drongur tikin á prutli tíðliga í morgun
landinum og kannaði bilar og bilførarar, og eisini tað kostaði fleiri bilførarum bót. Og hesa næstu tíðina fer løgreglan at halda fram við arbeiðnum at kanna bilar og bilførarar kring landið. Ta er myrkt
Koyrikortið, vit fáa í Føroyum lýkur ikki altjóða krøv, og tað verður heldur ikki góðkent uttanlands. Tað ger Heðin Mortensen, landsstýrismaður í samferðslumálum, Fíggjarnevndina hjá Løgtinginum varug
Norðoyggjum verður boðað frá hálku á Dalavegnum til Viðareiðis og á Gerðabøi í Klaksvík, meðan bilførarar á Streymoynni verða bidnir um at vísa ans Tjørnuvíkarvegnum, á Oyggjarvegnum við Norðradalsskarð
sambandi hava tey kannað ein hóp av bilum, bæði í Klaksvík og í Eysturoy. Úrslitið av tí er, at fleiri bilførarar fáa bót fyri at tosa í handhildnari fartelefon ímeðan teir koyrdu, og fleiri fólk í bilunum fingu
Tað er ein trupulleiki, at bilførarar vilja ikki virða, at bummur er settur fyri undirsjóvartunlarnar. Tað sigur Uni Danielsen, stjóri í felagnum fyri undirsjóvartunlarnar. Tá ið arbeitt verður í tunlunum [...] ljós blunka fyri at vísa bilførarum, at nú skulu teir ikki ígjøgnum tunnilin. Men kortini eru tað bilførarar, sum ikki leggja í hetta, men koyra bara uttan um bummin og ígjøgnum tunnilin kortini. Uni Danielsen [...] arbeiðsfólkið í tunlinum vænta ikki at bilar at koma. Tí ger stjórin greitt, at hereftir verða bilførarar, sum ikki virða at tunnilin er stongdur, meldaðir til løgregluna og tað verður sektað við bót og
Í gjárkvøldið og í nátt hevur løgreglan gjørt nógv burtur úr kanningum av ymsum slagi. Tað er hetta, tey kalla miðvís átøk. Og í gjárkvøldið fóru tey undir eitt miðvíst átak ímóti rúsevnasmugling. Í h
løgreglan gjørt nógv burtur úr at kanna ferðsluna í Havn. Í gjár var tað mest fyri at hygga eftir um bilførarar tosaðu í handhildnari fartelefon – og tað vóru tað fleiri sum gjørdu og teir fáa nú eina bót fyri
hevur eisini útreiðslur við sær. Verða tey ikki væl hildin, eru tey ein følsk trygd við tað, at bilførarar vænta ikki at sígga seyð og neyt á vegnum, men so er hol komið á onkustaðni, og so er tey har kortini