hvussu mann nágreiniliga skrivar eina krimi, haldi eg ikki, at eg havi nakra greiða fatan av. Um eg fari aftur til mína fyrstu krimi, ”Blíð er summarnátt á Føroyalandi”, sum bleiv skrivað í 1989-90, so var
eftir, men onnur teirra, Rutt, valdi at koma við henni, við hesum orðum: “Hagar, sum tú fert, hagar fari eg, og har tú búsetist, har búsetist eg; fólk títt skal vera fólk mítt, og Gud tín skal vera Gud mín;
slitin. Ung kvinna: Eg kundi ikki hugsað mær at sitið í fjøllunum í Hovi og lisið til Heilsurøktara. Tá fari eg heldur til Danmarkar, ella eg lesi í Norra umvegis Internetið, tó eg har skal gjalda fyri útbúgvingina
Setrið verður viðgjørt verður lagt upp til at ein rennur ørindi fyri tey fáu. Haldi at henda partin fari eg at lata liggja. Ein kann neyvan meta fullgott um ein sjálvan. Tá skeiðið er runnið og lívsins heystið
til gongu norður ella við báti. Koma vit so til nútíðina so ber til at sita í Havn og gera av, at nú fari eg norður í Sund ella til Viðareiðis, ella eisini øvugtan veg. Tað er at seta seg í ein bil, koyra
í Føroyum – og tað gleði eg meg til at fremja í verki saman við starvsfólkum og myndugleikum. Eg fari at enda at ynskja okkum øllum somlum tillukku við føðingardagsbarninum. Og eg vóni, at skúlin, tá
líka stingast í jørðina, tá broytingar verða gjørdar. Hvussu gongur ein dagur ella vika hjá tær? - Eg fari inn, telji kassa, tjekki teldupostar, geri avtalur við fólk, taki móti vørum og kanska støvsúgvi eitt
kann - púra órættvíst - kom at verða jødadóminum at bága Í sambandi við tað ræðuliga kríggið í Gaza fari eg at loyva mær at bera fram nakrar fáar viðmerkingar, ikki í nakrari vón um at linna um hesa bl
upp við at rópa aftanfyri og seta spjaldur á fólk. Alt veldst sjálvandi um eygað, sum sær. Tískil fari eg at loyva mær at endurgeva orðarætt útskrivtina av munnliga orðaskiftinum um føroyska luttøku og
genetiskum metodum, har umstøður eisini eru til at hava livandi tarakulturar, men eg vóni, at eg einaferð fari at hava slíkir facilitetir her heima. – Tað er undarligt, at tari hevur fylt so lítið í føroyska