Dátt vóru boðini eg fekk eitt mánakvøld fyrst í novembur. Mín besti vinur síðan barnaárini og javnaldur brádliga var farin. Eg kom at kenna Herman, tá eg sum smádrongur plagdi at koma til Nordepils at
Havi sóknast eftir honum í heyst, vit høvdu samband av og á - alt lívið. Og so frættist tað, at Herman brádliga var farin. So harmiligt. Og hvat nú - ? Jú, uttan orð ert tú í huganum aftur í tí størru
Ingi var tann, ið tordi alt og segði alt uttan at leggja fingrarnar ímillum! Hann hevði ein harðan tóna í almenna politiska kjakinum. Óansæð harða tónan, var hann samstundis eitt elskandi menniskja. I
góðar 100 metrar uttanfyri húsini hjá ogum á Tvørabakka. Tungt er umleið 46 ár seinni, at skriva minningarorð um mín kæra barndómsvin,Virgar, sum andaðist sjálvan nýggjársdag, aftaná eina langa og møðsama
Eg var farin til arbeiðis á skrivstovuni á lærda háskúlanum í Álborg hendan mánamorgun, sum so mangan áður. Alt var tó ikki sum vanligt. Eg var júst afturkomin úr Føroyum, har Beinta - ein góður vinur
*føddur 25. februar 1921 – deyður 28. februar 2014 Gotfred var borin í heim á Ryggi í Miðvági, sonur Onnu Elisabeth og Heina Joensen. Hann var giftur Dusinu f. Petersen í Sandavági og fingu tey 3 syn
Vit, “Class of ‘99”, gingu í fólkaskúla á Tvøroyri í árunum 1989-1999, og høvdu vit ta stóru gleði av at hava Álv Enni sum lærara í føroyskum øll 10 árini, vit gingu í skúla. Eisini høvdu vit Álv
Tað var við stórari sorg at tað frættist, at Álvur, hóast høgan aldur ikki var millum okkum longur. Hendan dagin kom tann stóra kvirran, tá sálin fór yvir um fjallatromina og inn í ævinleikan. Hetta h
Hetta er aðru ferð í 14 dagar, at eg setist at skriva minningarorð. Enn ein av mínum góðu vinum er farin um sýn til eitt gott stað at vera. Eftir at hava stríðst við sjúku og versnandi heilsu seinastu
Nú várið er í hondum, og náttúran vaknar úr sínum vetrardvala, fór mín góði vinur og arbeiðsfelagið Árni Debes so brádliga um sýn, bert 47 ára gamal. Árni silgdi mong ár í Grønlandi við reiðarínum Qaj
