upp við tónleiki og byrjaði tíðliga at spæla ljóðføri. Tá familjan flutti til Grikkalands fór Nikos á tónlistaskúlan í Tessaloniki at nema sær útbúgving og seinni gekk leiðin til Antwerpen. Nikos arbeiddi

Børn elskaðu teg, eins og tú elskaði tey. Tú sá tað sum eina stóra æra at verða biðin til gubba, og gekk tú upp í hendan leiklut við lív og við sál. Tú hálovaði øllum tí ið gubbabørnini gjørdu ella søgdu [...] hon dugdi at ganga, best dámdi at síggja heimin frá vaksnamanna hædd. Aftur og fram gjøgnum húsini gekk leiðin, og hevði tú hug at støðga á, fekk hon við einum lítlum grenji, beinanvegin sett ferð á teg [...] av at fara yvir á Toftavatn við hundinum Floru. Veðrið var av tí besta. ”Gubbi kemur oman aftur at spæla við Ragnhild, tá ið gubbi hevur verið túr við Floru”, var tað seinasta tú segði, áðrenn tú fór út

allastaðni, har seyður var og tú varðaði av honum, hevði tú okkum við – á Homrunum og í Botni ella tá hann gekk innistikaður á Miðisbyrgi ella norðuri á Dalinum. Og ikki um at tala, tá tá tú fór at geva seyðinum [...] ítrivinum, men eisini av gerandisdegnum sum arbeiðsamboð. Hjá abba í Vági vóru stundir at telva og at spæla kort, og her var hann góður lærumeistari. Umframt at hann frá egnum lívsroyndum visti nógv at siga

skuldu ”spæla kontór”. Húsini í Vági vóru stór, og har vóru nógv rúm hjá okkum at spæla í. Har lóðu leikur, sum babba og fastir áttu, tá tey vóru smá, gomul Anders And blød og annað, sum vit kundu spæla við [...] rithøvundur. Men fyri okkum nærmastu var hann fyrst og fremst var abbi. Hetta var ein uppgáva, hann gekk høgt upp í, og útfylti hana væl. Abbi var altíð kerligur og sentimentalur, og man slapp ikki undan

Tey vóru rættiliga javngomul, vóru vinir og í ætt. Mammurnar vóru systkinabørn. Tey plagdu altíð at spæla saman, og tey vóru altíð so ómetaliga væl. Henge var júst farin uppí Losjuna á Eiði, sum tá var í [...] sína tíð heima. Men seinnu árini hava børnini skift um at vera hjá henni. Var altíð vælkomin, og tað gekk ikki leingi, áðrenn drekkamunnur var á borðinum. Hetta vóru minniligir drekkamunnar saman við øllum

triðja á veg. Jú omma, tú kanst saktans vera stolt av tær sjálvari. Umsorgan hevði tú sum fáur. Tað gekk næstan ikki dagur, at tú ikki ringdi til okkara fyri at vita, hvussu stóð til. Og vóru vit á Eiði [...] slerdi, meðan vit sluppu at venda, ríva, heingja upp í turkilag, dragsa og fyri ikki at gloyma at spæla uppi í hoynum. Við endan av degnum plagdi tú altíð at koma við nýbakaðum pannukøkum og putursukur

orða seg og stava, so tað var ein sjálvfylgja, at hon hevði uppgávuna sum skrivari í nevndini. Jutta gekk sjúk eitt heilt ár við brotnum armi, men hóast tað var hon við til hvønn einasta fund hjá Heimavirkinum [...] bridge, til hon var langt uppi í 70 árunum. Eg spurdi ein av bridgespælaranum, um Jutta dugdi væl at spæla, og, jú, hon dugdi væl. "Amerikanararnir siga, at tann, sum spælir bridge blívur ikki býttur", segði [...] handlinum, so hon sær meg ikki standa, men eg síggi hana. Hon fer uppá loftið, har sum tey sita og spæla bridge. Har vóru millum annað íslendingar úr Kópavági, meini eg, sum hon hevði verið í Íslandi og

bleiv sjúkur. Herluf hevði jú verið sjúkur í næstan tvey ár, og tað gekk so gott. Herluf kom heim til jólar og var so glaður og tímdi at spæla við okkum, næstan líka sum aðrenn hann bleiv sjúkur. Hann fór so [...] kaffikoppi í hondini og við einum smíli, øll fingu eitt klemm. So byrjaði summarferian, fyrst at spæla á plenuni og so seinnri ein túr oman á strondina. Túrarnir saman við Emil og Herlufi oman til skipið

num á Oyri. Nú tit vóru farin at eldast, fekk Jógvan staðfest álvarsliga sjúku, men hóast tað, so gekk tað hampiliga væl. Olgamostir gjørdi alt fyri at lætta í tí dagliga og hevði stóra umsorgan fyri manninum [...] var einabarn í 10 ár. Langt var ímillum húsini, og foreldrini vildu fegin, at Jonhild hevði børn at spæla við. Hjá Olgumostur og Jógvani var altíð fjálgt og gott at vera, og vit hava nógv góð minni frá b

num á Oyri. Nú tit vóru farin at eldast, fekk Jógvan staðfest álvarsliga sjúku, men hóast tað, so gekk tað hampiliga væl. Olgamostir gjørdi alt fyri at lætta í tí dagliga og hevði stóra umsorgan fyri manninum [...] var einabarn í 10 ár. Langt var ímillum húsini, og foreldrini vildu fegin, at Jonhild hevði børn at spæla við. Hjá Olgumostur og Jógvani var altíð fjálgt og gott at vera, og vit hava nógv góð minni frá b