sokallaða impro-teatrið, tók seg upp í 1950-árunum við onglendinginum Keith Johnstone á odda, sum kom frá The Royal Court Theatre. Hann gjørdi sær leikbólkin Theatre Machine til endamálið og ferðaðist við honum

fingið, er ikki nóg góð. Joan Lane, sum arbeiðir hjá einum av felagsskapunum, sigur við bretska blaðið The Independent, at fleiri túsund fólk hava fingið tjøld, sum vísa seg at vera óbrúkilig um veturin. Tey

leiðini fram imóti einum betri aldurdómi og einum longri lívi, sigur Anna Mc Cormick, sum starvast á The National Institute of Aging, við Washington Post.

flyta tað á pallin á spæliplássinum. Hetta vísti seg at verða eitt gott hugskot. Bólkarnir Lama Sea, The Story Ends, Braquet, Marius og Villmenn spældu teir nógvu áhoyrarnar heitar í tí heldur ráliga og gráa

leiðini fram imóti einum betri aldurdómi og einum longri lívi, sigur Anna Mc Cormick, sum starvast á The National Institute of Aging, við Washington Post.

nøkur av løgunum, kunnu vit nevna ?Dancing Queen?, ?Joyful, Joyful? úr Sister Act II og ?Fly Me to the Moon?. Frásøgukvinna á konsertunum verður Ragnhild Ellingsgaard. Tað er Føroya Banki, sum er høvuðsstuðul

sang dreingjakórið úr musikkskúlanum í Havn, millum annað sangin um Lummalykta Óla. Og punkbólkurin The Dreams framførdi løgini Sasa sa sa og Sjeikurin. Showið var eitt bland av sjónleiki, sangi, fimleiki

og dugnaliga sangaran. Seinni gjørdi Brandur mest sum poppstjørna í Føroyum, tá fløgan Waiting in the Moonlight kom út í 2002. Nógv varð gjørt burtur úr tónleikinum, og nakrir av Føroya bestu tónleikaru

Enn einaferð lata ART og Spren rex í felag dyrnar upp á Margarinfabrikkini. Hesuferð við eini Rock The Palace live konsert við trimum av teim bestu mest hartsláandi undirgrundsbólkunum í landinum, nevniliga

ymiskum útgávum í 40 ár, og hevur givið eitt ótal av útgávum út. Í apríl kemur fløgan Heaven & Hell ? The Dio years út, og tað er í klassisku Dio útgávuni av Black Sabbath, at bólkurin vitjar í Forum. Avloysti