Rubek Lilaa Nú má skil koma á! Undanfarna býráðssamgonga hevur ferð eftir ferð brotið byggisamtyktirnar og bygt, sum best ber til. Borgarin hevur staðið spurin, meðan bygningar hava stugið seg upp fra
Eri júst heimkomin úr Norðurlandahúsinum. Eg havi hoyrt »Requiem« hjá Giuseppe Verdi saman við 599 øðrum áhoyrarum. Hetta er tónleikur, ið ferð eftir ferð hevur kroyst meg saman til eitt einasta stórt
verður eitt eksklusivt og stórfingið boyband-kvøld við nógvum góðum popptónleiki og hugna. Kyndil og Viva skipa fyri tiltakinum. Forsølan byrjar í SMS seinnapartin fríggjadagin.
sjómannaskúla í Civitavecchia í Italia, har rópt varð á samkomum, í rituellum høpi: Viva L´Italia! Viva Il Re! Viva Il Duce! Og Mussolini fagnaði sínum tilbiðarum, rósti “fascistinum” Jabotinsky og tók
skúla einaferð fyrst í fimmti árunum - 1952/53. Tá gekk eg í 3. flokki. Hann lærdi okkum at syngja: Viva la Musika. Hetta var hugtakandi ljómur fyri tystandi barnasálir á bygd, sum elskaðu sang. Tað stuttliga
fløguútgávum hjá Ectgraplatte, Kontrapunkt og Tutl, og hann er medstovnari av bólkunum Aldubáran og Musica Viva. Á konsertskránni hjá Rúna og Jóhannesi eru m.a. Carmenfantasiin eftir Pablo de Sarasate. Hetta er
