samkensluni, sum eisini fer á botn til okkara egna veikleika, tá falla spurningarnir tungir á okkum. Sárt er tað at síggja sín egna veikleika, sína egnu ósælu, sítt egna fátækdømi í eyguni. Men haðani - og kanska
at oljan er uppi. Henrik Old helt tað vera ómetaliga týdningarmikið, at vit byrja at útbúgva okkara egna fólk til oljuvinnuna. -Her haldi eg, at tað er næstan neyðugt at byrja frá grundini av og fáa tað
eina vinnu burturúr. - Menningin gongur við rúkandi ferð. Grønlendingar eru nú meira vitandi um sítt egna virði, og um eini 20 - 30 ár, er fólkið her á hædd við okkum í Føroyum.
upp rundan um hann. Hann livir á Teo, ein vøkur og grasgrøn planet einastaðni. Har livir hann sítt egna lív, og bert um telduna ber til at koma í samband við hann. Tað tosast við hann um mikrofon. Sum onnur
fólkaatkvøðu velur loysing, so kvettir Danmark á stokkinum dagin eftir og biður okkum sigla okkara egna sjógv. ST-sáttmálin áleggur Danmark skyldur Eitt, sum lítið hevur verið tosað um í samband við hetta [...] rættindi hjá øðrum og so tey mentaðu, ið duga at síggja, at føroyingar hava rætt til at eiga sítt egna land og rætt til at stýra sjálvi. Tað eru hesi seinnu, vit eiga at samstarva við, og tey hava sjálvsagt [...] vit hava eina grundlóg, ið tryggjar eina fólkaræðisliga stýrisskipan. Vit skulu seta á stovn okkara egna dómsvald og aðrar stovnar, ið eru neyðugir í einum nýmótans samfelagi. Alis Jacobsen landsformaður
tey búgva har av tí at tey hava onga aðrastaðni at búgva. Og tú tveitir altso ikki fólk úr sínum egna heimi á jólum. Margretha Poulsen sigur at hon veit ikki, hvussu tað hevði ávirkað frísk fólk at verðið
ráðstevnunum og átekur sær at skipa fyri work-shops og evnislestrar (seminars) við umboðan frá teirra egna landi, meðan vertslandið skipar fyri restina av skránni við góðum fyrilestrarhaldarum frá altjóða
fíggjarligum førleika hava givið sínum børnum tann møguleikan, sum er tann besti, hetta at hava sítt egna instrument at spæla uppá. Men nógv hevur restað í til tann tørv, sum er, og tá serliga til keyp av
og hann vil eg fegin halda fast um. Tað kemur so nógv út av tónleiki, at tað er gott at hava sín egna identitet ímillum alt tað. Og tað er heldur ikki so løgið, at fólk kenna meg aftur á nýggju fløguni
heilt annað. Eisini vita vit, at tað bert er spurningur um tíð, til Danmark ikki longur hevur eitt egna gjaldoyra, og tað vil so aftur geva bæði føroyingum og grønlendingum nakrar trupulleikar. Men størsta