í 2014 hevur broytt umsitingargjaldið til 1,5%, so broytir tað onki við niðurstøðurnar um hvat er fari fram á marknaðinum seinastu árini. Tær serligu avbjóðingar, sum BankNordik vísir á, eru knýttar til

ein trúfastur arbeiðsmaður, kjakari, forteljari, hugleiðari, kortspælari og ein góður vinur, sum eg fari at sakna og minnast. Vil lýsa frið yvur minnið um Finnur og takk fyri tey 14 árini vit komu at kennast

fleiri arbeiðstøkur eru byrj­aðar. Fyri at venda aftur til upp­sagn­ar­mál­ið av bygg­i­leið­ar­a­num, fari eg staðiliga at vísa aft­ur, at uppsøgnin er framd utt­an haldgóða grundgeving. Or­søkin er eina og

henda atdrátt, sum er av sálarligum slag. Tað hevði verið synd at avdúka plottið í skaldsøguni, so eg fari at avmarka meg til at nema við hennara tema. Hetta sæst sjónliga dramatiserað í einum felagsskapi

sigur Bogi Jacobsen. Hann leggur tó dent á, at støðan verður ein onnur, um konseptini verða broytt, so fari verður frá aftur stóru fabriksskipunum og aftur til RSW-skipini. - Tað skal tó undra meg, um tað hendir

blídliga “bretanum”: “ I wonder, my dear, because my grandfather is from: Trøllanesi (!)” Og konan mundi fari aftur av - fyrst av bilsni og síðani av látri! (Janus einaferð enn -). Skjótt er um - Janus fór seinasta

ALT. Men tað er effektivt, tá dem­o­kratisku skipanirnar ger­ast ein bági. Vegna Føroysk Miðlafólk fari eg tí við hesum opna brævi at krevja, at annar løg­frøðiligur myndugleiki enn Innlendismálaráðið við­ger

á málinum og tá eg skuldi fara upp á súkkluna hjá mær aftur, mundi maðurin, sum eg rann saman við, fari við súkkluni hjá mær, greiðir Bogi frá. – Nú kann eg ikki gevast. Eg verið við aftur um tvey ár, er

leggja sín áhuga fyri børnum afturum seg. - Eg haldi meg enn burtur frá børnum. Ikki tí eg vænti, at eg fari at gera nakað. Mest tí, at eg ikki vil at foreldrini skulu ivast í nøkrum, sigur Kaj og staðfestir

heim til steypafinaluna og tað gjørdi hon eisini til FM finalurnar. - Eg kom til Føroyar týsdagin og fari aftur mánadagin. Mjølnir er í einum flokki fyri seg og hevði nokk eisini vunnið uttan meg, men tað