møguliga koma við tilmælum um broytingar. Hetta metir Rani vera sera týdningarmikið fyri leiðina, og hann spyr, hvør veit betur, hvar tørvurin er enn norðoyingar sjálvir. Hesi trý málini eru so tey, sum Leirv

seg ikki fáa eins góða tænastu í Føroyum, sum teir fáa uttanlands. Tað vísir ein spurnarkanning, sum spyr.fo hevur gjørt fyri felagið Fegin, ið fæst við at ráðgeva um sølu og tænastu. 300 fólk hava verið

um veturin. Hann hevði ikki samband við foreldrini í langa tíð. Igo er rættiliga avgjørdur, tá man spyr hann um fortíðina og uppgerðina við serbar. Hann dylur ikki fyri, at hann hevur andstygd fyri Milosovic

og vit mugu rinda prísin! Eg havi ongar pengar at keypa okkum nýggjan bústað! Hvar skal eg fara?, spyr Avi. Ein lágur og myrkur maður onkustaðni í sjeytiárunum. Djúpar foyrur í andlitinum. Sær út sum hevur

sum hendir og hvat ein kann seta sær í útsikt tá vanlagnan rakar tann, sum arbeiðir á sjónum og ein spyr, hvar er hjálp at fáa? Tá skaðin er hendur, sum sendur teg út av arbeiðsmarknaðinum, ja so byrjar

vikuskifti hevur eina heila opnu um síni ynskir um, hvussu sendingar KvF´s skulu verða. Kann tað hugsast, spyr Johan Petersen, at hon, sum tøkk fyri sín leiklut at fáa núverandi samgongu framat í Tinganesi, hevur

lesarabræv um meg frá mínum gamla starvsfelaga, Kári Leivssyni, í Sosialinum fríggjakvøldið. Kári spyr háandi um eg ”livi í eini aðrari øld, har asylum-burturgoymsla, mystikkur og ræðsla fyri tí sálarliga [...] Kári Leivsson fer longur enn so. Við støði í teimum orðum, sum hann sjálvur hevur lagt mær í munnin, spyr hann, um eg livi í einari aðrari øld. Kári Leivsson roynir við hesum at geva fólki eina hugsan um

til hvat. Evald greiðir frá, at nógv hava spurt Høgna, hvussu pápin reageraði. - Tað er eingin, sum spyr, hvussu mamman reageraði. Tað er nokk okkurt macho-fjas, sum ger, at fólk hugsa nógv meiri um pápan

hann varð biðin um at yrkja veitslusangir til okkurt ávíst høvi: “skeiv addressa, skeiv addressa; spyr bróðir, hann framleiðir í meturmál.” Hevði minnilutin í fíggjarnevndini ikki boðið seg til fals, so

Washington. Røðan, hann tá helt, fór í søguna sum ein av teimum kendastu nakrantíð. Serliga setningurin »Spyr ikki, hvat land títt kann gera fyri teg, men hvat tú kanst gera fyri land títt« er nógv endurgivin