umborð doyðu. Kríggið kostaði fleiri eiðismonnum lívið. Tveir mans fóru við »Tór 2«. Teir vóru Rasmus Joensen og Theodor Joensen, hann var systkinabarn Carlton og Mariu. Eisini fórst Sivert Poulsen í u
leyp Christian umborð uttan at hava band á sær. Hetta ljóðar nú ótrúligt. Síðan greiðir hann frá, at »Joensen overtog straks Kommandoen. Han befalede Mandskabet at sætte Sejl op paa den ene Mast, som var
um. Tað vóru jú so nógvir Jógvanir í Havn. Anna sigur, at hann var ein “kendt Thorshavnsk Fisker, Joen Simonsen, alm. kaldet Fløtti”. Tað kundi verið áhugavert, um onkur veit meira um hann. Søgan um ættina
ligið á hesum staði síðan umleið 1920. “Golden Harp” var annars keypt til Føroya í 1903 av Niels Juel Joensen, ættaður av Selatrað. Men hann hevði selt skipið aftur. Niels Juel var giftur við danskari konu
Kristian abba. Hon búði inni hjá ommu og abba. Langomma var blivin einkja ógvulig ung. Maður hennara æt Joen Ole-Christiansen f. 1835, Hon dugdi væl at greiða frá, men tíverri lurtaði eg kanska ov illa eftir
unum. Komnir heim aftur varð “Anana” seld. Pápi var á báti saman við Johannes Iversen í Kvívík, Joen Jacobsen í Hvalvík og Anton Oluf Vang í Kvívík. Tilsamans vóru 26 bátar, sum avreiddu til “Ananu”
henni, og hon var sostatt fødd faðirleys. Eini barnleys hjún, Óli Hansen úr Sandavági og Anne Marie Joensdatter úr Vestmanna, tóku hana til fosturs. Tey vóru eina tíð uppsitarar á amtmannsgarðinum í Álakeri;
Hansara íkast til hesa greinarøð hevur verið sera áhugavert. Her skal bert skoytast uppí, at Marna Joensen av Eiði, f. Nolsøe, ættað av Tvøroyri, hevur greitt frá, at hon passaði Siggu upp, tá ið hon átti
at greiða frá. Hon var í Føroyum í samband við gullbrúðleyp hjá Áslu og systirsoni hennara Jógvan Joensen í Havn. Nú hon er í Føroyum nýtir hon eisini høvið at vitjað onnur skyldfólk. Hon hevur verið
hann sigldi tískil eisini nógv saman við honum. Seinni árini fekst Alfred við aling saman við Edmund Joensen. Ingolvur forlisti fýra ferðir Sum ungur drongur fór Ingolvur eins og eg sjálvur til Íslands,
