arbeiðsvinurin, eg havi havt. Hann sá, at tubbaksroykur gjordi mær fortreð og steðgaði tí við at roykja. Eisini høvdu vit felags áhuga í gomlum Volvobilum. Nógv í Klaksvík varnast helst ikki, at Hans David

tríggjar og fýra, men so var fíggjarætlanin eisini rokin so væl og virðiliga, og eg var noyddur at roykja ball restina av mánaðinum, ið stadin fyri Prince. Jú, tað er heilt vist. Rokkur skuldi til fyri at

bensintendrara má man endiliga ikki brúka. Hvussu leingi tekur tað at roykja eina góða sigar? ? Leingi. Tað ræður um at hava góða tíð og roykja sigarina soleiðis, at hon bara akkurát klárar at halda glóðini. [...] hevur breitt seg til Europa og síðstu árini eisini her upp til Føroya. Tað er blivið populert at roykja sigar aftur, og tað merkist væl, sigur Thorstein Arge. Hansara viðskiftafólk eru úr øllum aldursbólkum

ein kraftfóður- ella tøðsekk, sum tær so settu seg á at fáa sær ein kaffimunn. Og høvdu tær hug at roykja, fóru tær bara útum, og komu so aftur, tá liðugt var. Einki við at stíga í steriliserandi løg á vegnum

tónleik. Atmosferan var ótrúlig, men tíverri ikki í hippietraditión. Tað var nemliga ikki loyvt at roykja á hotellinum. Og í førhøllini seldu tey T-skjúrtur og onnur pløgg við hippielogoum á. Eg mátti at

Tað er ikki loyvt at roykja á almennum stovnum, tí royking elvir til krabbamein. Omaná hevur Strandferðslan kunngjørt, at royking annars elvir til vanligan skitt og lort eisini, og tí er slutt við at festa

Tað er ikki loyvt at roykja á almennum stovnum, tí royking elvir til krabbamein. Omaná hevur Strandferðslan kunngjørt, at royking annars elvir til vanligan skitt og lort eisini, og tí er slutt við at festa

fegnast um, at fólk eru, sum duga so væl. Kieslowski gavst at gera filmar, setti seg á ein stól at roykja og doyði, í bestu árum. Hasin dummi hundurin! Veruliga góðar filmar sært tú ikki í Føroyum. Tí eingin

aftaná eitt langt arbeiðslív, tí betur var sjúkan ikki illkynja, men hann fekk boð um at gevast við at roykja. »Nei har var einki við at gera. Boðini vóru sólarklár. Tað fyrsta eg gjørdi, eg kom út aftur var [...] klára tað.« Nakað eftir hetta segði hann fyri mær, at ein skildkona, sum hevði roynt at leggja av at roykja, var komin glað til hansara, nú hon hevði hoyrt um, at hann hevði klára tað, og hevði sagt: »Nú mást

aftaná eitt langt arbeiðslív, tí betur var sjúkan ikki illkynja, men hann fekk boð um at gevast við at roykja. »Nei har var einki við at gera. Boðini vóru sólarklár. Tað fyrsta eg gjørdi, eg kom út aftur var [...] klára tað.« Nakað eftir hetta segði hann fyri mær, at ein skildkona, sum hevði roynt at leggja av at roykja, var komin glað til hansara, nú hon hevði hoyrt um, at hann hevði klára tað, og hevði sagt: »Nú mást