iið tók sær av felagsmálum. Tað var klárt at fara í gongd, men av einari ella aðrari merkiligari grund blokeraði táverandi borgarstjórin í Sørvágs Kommunu fyri, at arbeiðið fór í gongd, fíggingin var
sløkti fyri honum, vóru tað einar átta aðrar, sum sløktu í sama sekundi, sigur Elsa flennandi. ”På grund af dig” - Dagarnir vóru øgiliga strævnir, og skuldu vit upptaka seks menn dagliga. Tá til endans kundi
noktaði at fara oman í láglendið, vórðu tey tikin úr húsum teirra við makt og húsini vórðu brend í grund fyri eygum teirra. Tey trivust heldur ikki niðri í hitanum, og nógv doyðu av malaria. Ali Musa: Harðrendi [...] Bíbliu. Tað vóru fleiri, sum mæltu til at rudda borðið. Men hetta segði eg nei til. Tað var eingin grund til at dylja sjálva orsøkina til, at vit vóru her. Soleiðis gjørdist tað eisini. Mengistu og hansara
og seymaðu. Eg arbeiddi í Mekane Yesus kirkjuna, sum var ein Luthersk-evangelisk kirkja. Hon var grundað í 1959, sum eg kom hagar í 1960. Tað vóru bert eini 20-22.000, sum tá hoyrdu til hesa kirkju úr
sjálvir útkoyrdir! Taddese hevði keypt eini hús nærindis sjúkrahúsinum. Ein dagin koma ungfólk inn á grundina at høgga trøini hjá honum. Jú, viðurin skuldi brúkast til floksskrivstovuna! Ein dagin frættir [...] mátti okkurt annað gerast fyri at gera honum lívið trupult. Ein dagin koma ungfólk og grava á hansara grund. Hvat hetta var? Jú, teir skuldu gera ein landbrunn til floksskrivstovuna, sum var nærindis. Nú helt
segði: “Gerið so væl. Hetta er Guds orð.” Teir smíltust, takkaðu fyri og tóku ímóti. Her var eingin grund til stúran. Songur til arbeiðið Aftur til gerandisdagin. Vit eru komin til februar 1975. Fólkið í
e præg på hendes sind og hele person. Og det var nok disse tunge tilskikkelser, som var den dybe grund til hendes tab af øjet. Hun havde grædt sig en øjenbetændelse til. Disse tunge tilskikkelser var af
skriva undir. Hann segði, at tað kundi hann saktans, men hinvegin helt hann ikki, at tað var nøkur grund hjá henni at fara á læraraskúlan, tí hon kundi fáa pláss á skrivstovuni á royndarstøðini. Hon tók
Tað ikki er lætt at vera menniskja. Síðani sigur hann frá, hvussu handilin hjá honum er brendur í grund ? men ikki, at hann sjálvur hevur sett eld á. Sonurin Stefan spyr, eftir langa tøgn, Kalla, hvat hann
og Edward kom inn á fólkatingið. Tá var sigursrómur í sjálvstýrisleguni, tí, so tóktist, nú fór grundin undir embætismannavaldinum at ridla. Stívar tveir mánar seinni lýsti Hans Andrias stemningin, og
