umsiting fiskimálastýrisins av tunfiksloyvum. Fyrispurningurin er settur saman av fimm spurningum, og spyr Tórbjørn Jacobsen: ? Hvussu nógv tunfiskaloyvi eru givin. Nær og til hvønn? ? Undir hvørjum treytum

samgongu? Hvør veit? spyr løgtignsmaðurin. Tórbjørn Jacobsen vil eisini hava at vita frá løgmanni, hvussu hendan viðgerð skal fara fram. Hvør skal ábyrgdast, um ikki alt fer rætt fram? spyr hann. Hava teir

sum Anfinn Kallsberg er, hevur hann bara handlað samsvarandi boðunum frá sínum harra...« Blaðmaðurin spyr síðan, um hann fer at taka avgerðina um at flyta frídagin aftur, eins og løgmaður ynskir, og Tórbjørn [...] við hetta. Tann avgerðin, sum eg havi tikið, stendur við, so má Anfinn gera hvat hann vil«. Síðani spyr blaðmaðurin, um Tórbjørn Jacobsen roknar við, at hetta kann fáa avleiðingar fyri hann sjálvan ? og

filosoffin og spyr: “Hvør eru tygum?” Seigliga svaraði Schopenhauer: “Ja, hvør eri eg í grundini, høvdu tygum kunnað sagt mær tað, hevði eg verið tygum ómetaliga takksamur.” Onkur spyr helst, hvør er

at siga, at Tórbjørn er ikki megnar at umsita seg sjálvan. ? Er tað ikki persónsálop av tí grova, spyr Tórbjørn Jacobsen. Fer at stríðast sum ongantíð fyrr Annars boðaði sjónvarpið frá mánakvøldið, at

heimsgitna heimsspekingin Arthur Schopenhauer. Urtagarðsmaðurin kendi hann ikki, táið teir hittust, og spyr: ”Hvør eru tygum?” Filosoffurin svaraði: ”Ja, hvør eri eg eginliga? Høvdu tygum kunna sagt mær, hvør

avgerð um at avtaka grundlógardagin sum frídag. ? Hví hevur løgmaður so ikki átalað í ørðum førum, spyr Tórbjøn Jacobsen, sum heldur tað vera ideologi at halda uppá grundlógardagin í Føroyum. ? Løgmaður

Almannaráðnum at hava eftirlitið við ST sáttmálanum. - Hví vil Løgmansskrivstovan ikki eiga eftirlitið, spyr hon. Tóra við Keldu staðfestir eisini, at frambrot eru hend hetta seinasta árið. - Nýggj sending í

Bjørk«. Man kann jú ikki siga, at nú vilja vit hava ein William Heinesen afturat...hvør skal tað verða? spyr Kristian. Tað týdningarmiklasta hjá okkum, sum hava við mentan at gera, er at víðka møguleikarnar

sum eru við í fýra. Spurningurin er bara, hvussu nógvum bólkum skal tað vera loyvi at spæla við í, spyr Fróði Vestergaard. Hann vísir eisini á, at tað er strævið at verða við í fleiri bólkum. ? Tá ein