komu eisini frægir tónleikarar. Tak bara Alex Sólstein. Hann spælir enn í Symfoniorkestrinum og Klaksvíkar Hornorkestri. Men hann mundi hava roynt seg í Klaksvík, áðrenn hann kom til Havnar. Her í Havn
sambandi hava politikarar í samgongu gjørt púra greitt, at tað skuldi ikki bara bera til at flyta til Klaksvíkar. Tað skuldi eisini bera til at flyta hinvegin. Karsten Hansen úr Miðflokkinum, staðfesti, at hann
treytaleyst við í viðførinum. Eisini hóast McFadden valdi at fara solo – og harvið einsamallur til Klaksvíkar nøkur ár undan restini. Bleytu balladurnar, har tey flestu duga tekstirnar, eru garantur fyri framúr
sjúkrahúsunum, tí avgerðin varð tikin knappliga síðsta summar, ímeðan umboð fyri Suðuroyar Sjúkrahús og Klaksvíkar Sjúkrahús vóru uttanlands og sostatt ikki fingu møtt á fundi um viðurskiftini. Hetta váttar Hans
. Lat meg beinanvegin undirstrika, at hesar viðmerkingar ikki verða gjørdar sum borgarstjóri í Klaksvíkar Kommunu ella sum næstforkvinna í KSF, men eru mínar egnu. Eg meti tað sum bæði tiltrongt og neyðugt
á bátin og legði út á hav. Mortan, sum er 61 ára gamalur, ættaður úr Streymnesi, men giftur til Klaksvíkar, er útróðrarmaður burtur av, og tað hevur hann verið at kalla alt sítt lív. Hann keypti Borgina
jánkasligt og lítið sannførandi avrikið var, hóast fýra teirra, sum í summarsteðginum eru komnir til Klaksvíkar at hjálpa til í bjargingarroyndini, vóru á vøllinum. Avrikið hjá B36 á Svangaskarði var heldur
ella Diddan, sum hon varð nevnd. Maður hennara, Niels Vang, flutti tíðliga í tríati árunum til Klaksvíkar, har hann fyrst arbeiddi hjá Kal í trý ár og síðani hjá Kjølbro á Biskupsstøð í eini tíggju ár
búleikast í og í hesum føri, er onki til hindurs fyri, at tú kanst keypa tær eit grundøkið frá Klaksvíkar kommunu, har hevur tú møguleikan at keypa tær eitt sethúsagrundøkið fyri sámuligan prís. Er tørvur
av sangunum, sum hann hevur skrivað. Hann var millum høvuðsnøvnini, sum hevði lokkað fleiri til Klaksvíkar á festival. Men tað var ikki serliga gott. Hýrurin var ikki stórur. Fá sungu við. Tað vóru ikki