søgu og søgufatan. Eftir Panum útgav bók sína í 1847, og Erslev skrivaði um Føroyar í: "Den Danske Stat" í 1857 kunnu vit síggja fleiri modernað perspektiv í hesum. Vit føroyingar hava altíð havt minst

ósemjur og øði millum meiri tjóðskaparligar føroyingar. Seinni skrivaði Erslev í verkinum: "Den Danske Stat" frá 1855-57 um Føroyar, har hann beinleiðis tók eftir Panumsa verki. Peter Ludvig Panum (1820-1885)

for at formidle og bearbejde udviklingen og modne folket til en ny tid. De troede, at den danske stat kunnu gøre fremskridtet for færingerne, og at disse, uden at forstyrres af åndelige komplikationer [...] skrivaði: ?. . . forhåbentlig har de (sambandsflokkarnir) af fortiden lært så meget, at de indser, at staten nok kan hjælpe, men at selve fremskridtet kun kan vindes ved en indre regeneration, en kraftastrengelse [...] for fremskridtet på Færøerne. Men forhåbentlig har de af fortiden lært så meget, at de indser, at staten nok kan hjælpe, men at selve fremskridtet kun kan vindes ved en indre regeneration, en kraftanstrengelse

m hjá nekarum. Nógv av rættarmálum hansara knýttu seg at almennu skúlaskipanini, serliga í suð­ur­stat­unum, har littir lær­ar­ar vóru fyri mismuni, tá ráddi um t.d. starvsetan, løn, treytir og uppflytan

krón­ur skulu krevj­ast inn aftur. Rentu­stuð­ul­in av hesum lán­um er somuleiðis steðg­að­ur. So­statt sparir lands­kass­in uttan iva fleiri mill­ión­ir í rentu­stuðli kom­andi árini, sum annars hevði

staðfesta, at tað bert vóru 47 prosent av næm­ing­unum sum vistu, at børn hava síni egnu rættindi. So­statt visti meira enn helm­iningurin ikki, at børn hava serlig rættindi staðfest í barnarættindasáttmálanum

staðfesta, at tað bert vóru 47 prosent av næm­ing­unum sum vistu, at børn hava síni egnu rættindi. So­statt visti meira enn helm­iningurin ikki, at børn hava serlig rættindi staðfest í barnarættindasáttmálanum

under­skrifter (ein triðgingur af fólka­tings­lim­un­um)måtte blive lagt på bordet, vil det være den nye stats­minister, som skal tage stilling til, om hun mener, at det kan under­gives folke­afstem­ning. Det

nógvir lærlingar renna seg fastar. Nógv berja seg ígjøgnum ein tekst, men fáa einki við kortini. Illa statt millum lærlingar - Ein kanning á bildeildini einaferð vísti, at fjórði hvør lærlingur hevði ilt við

hendur, armar, bein. Tosa vit tá um handilsbein ella handilseyga? Og ikki um protesur? Verri er tó statt við okkara latínska alfabeti, sum máttmiklir menn ósmæðið og eirindaleyst hava svævað. Í skrift og