sjálvsagt ymiskt annað, sum kundi verið lagt afturat. Men nú verður givist í hesum umfarinum. Sum lesarin skilir, so dugir Johan sera væl at greiða frá, og hann minnist eisini so sera væl til. Tí er hansara

at tríva í nakrar av niðurstøðunum í álitinum, umframt at prenta øll tilmælini frá nevndini, so lesarin fær eina hóming av arbeiðinum. Endamálið við frágreiðingini er at lýsa viðurskiftini kring málið

Nógvir barnabókahøvundar hava lyndi til at greiða frá út í æsir og nærlýsa alt av ótta fyri, at lesarin ikki skilir, tað høvundurin ætlar. Teir hava ilt við at lata tóm pláss vera eftir til barnið at tulka

grind og seyður Kúgvin var, ið hvussu er, eitt álit í hvørjum húsi. Uttan hoyggj var eingin kúgv. Lesarin fær at vita, hvussu alt tað arbeiðið gekk fyri seg. Aftur her er logikkurin so greiður og systematiskur

spjaðir seg. Eldurin kann ikki sløkkjast við vatni. Raz Segal vísir á fleiri onnur viðurskifti, ið lesarin kann kunna seg við í greinini. Eitt ár seinni staðfesti Amnesty International somuleiðis í einari

at amerikumenn vórðu illa viðfarnir í Iran, og eitt nú uppringdir og undirdíktir í ókvæmisorðum. Lesarin eigur her at hava í huga, at - við tað at Operatión Ajax var loynilig - vistu hvørki Mossadegh ella

frá søguni hjá oynni og lívinum í Dímun, har hann enntá minnist til, at tey glaðaðu. Hetta hevur lesarin alla grund til at gleða seg til. Í komandi parti eru Amalia og Johan við synum komin heim aftur,

at reka allar pale­stin­ar úr tí landi, sum teir og ikki ísraelar hava søgu­lig­an rætt til. Um lesarin annars ynsk­ir at fáa nágreiniligan kunn­leika um viðurskiftini í Ís­ra­el beint nú, loyvi eg mær

Heinesen: ”Her luktar, her angar, her fæst upp í lógvarnar og millum fingrarnar av myndum, soleiðis at lesarin hugsar: um einaferð øll skjøfóru fyri skeyti, sum greiddu frá hesum tíðarskeiði í Føroyum, men