eri ein kvinna. Eg eri eitt menniskja, sum havi somu rættindi og møguleikar sum hini uttan mun til kyn, og eg havi ongantíð merkt, at tað er nøkur forðing at vera kvinna. Rúna: Serliga eru kvinnurnar fámentar

vera cool. Restin av lýsingini er so bygd rundan um løgnu úlpuverurnar, sum hvørki hava andlit ella kyn og í heila tiki eru so langt úti, at ongin rættiliga veit, hvat gongur fyri seg. Úlpuverurnar eru

orðið má fáast at virka í málskipanini, tað er at siga, at tað má kunna bendast, fáa skilagott snið og kyn, sum samsvarar við føroyskt annars. Bretskir trolarar Frá miðju 19. aldar var nógv samstarv og samskifti

bond eru knýtt okkara millum í okkara rættvísisstríði fyri somu rættindum og somu skyldum óansæð kyn, trúgv ella húðalit. Lat okkum tí standa saman við alheimsarbeiðarastættini og so til allarseinast

n av mannalívum og mannavirði. Har verða trúgv og religión og tjóðskapur og uppruni og útsjónd og kyn og seksualitetur spent fyri hatursins og krígsins stríðsvagnar hvønn dag. Valdsins vitloysis-uppskrift

journalistar, serliga í Føro­yum, eru ov ryggleys og intellektuelt degenereraði at gera annað enn sleikja kyns­ligum minnilutum upp og niður eftir bakinum; men tað er væl eisini blivið til tað, í modernaðum ringum

journalistar, serliga í Føro­yum, eru ov ryggleys og intellektuelt degenereraði at gera annað enn sleikja kyns­ligum minnilutum upp og niður eftir bakinum; men tað er væl eisini blivið til tað, í modernaðum ringum

um tað er eitthvørt tær ynskja, staðfestir hon. Og hóast Turið ofta fær spurningar um arbeiðslív og kyn, so er hon ikki troytt av at svara teimum. Evnið er enn háaktuelt, og skal atferð og mynstur broytast

fór ímóti gomlu, demokrat­isku meginregluni í Ólav­søku­fram­sýningini, har øll kundu luttaka óansæð kyn og aldur, bara verkini vóru í lagi. Eisini í fjør var Ólav­søku­framsýningin øðrvísi við tað, at einans

langsamiliga tíð var samtykt á tingi. Tí eins og javnstøðulógin gav okkum møguleika at lúka mismun vegna kyn burtur úr samfelagnum, so er eitt valdømi (ella 2-3 stór) fortreytin fyri, at kvinnur kunnu vinna sær