a er prentað. Alt eftir undirtøkuni verður arbeitt við onkrari bók afturat. Í komandi parti fer Kristian Djurhuus at arbeiða á posthúsinum. Har var eisini alt annarleiðis tá enn tað er í dag
trímenningi mínum Astrid Larsen úr Porkeri. Hetta er í hesum umfarinum seinasti partur í hesi røð um Kristian Djurhuus og hansara. Hetta er bert ein lítil partur av tí, sum hann hevur skrivað. Men tað gevur
16. partur Nú er vit gift og fyrsta barnið er á veg. Margretha treivst væl, kanska alt ov væl. Mamma helt sum vanligt var tá í tíðini, at kvinnur við barn skuldu eta nógv og gott, og tað slapp Margret
18. partur Hægstu donsku embætismenninir í Føroyum í 1918 vóru Rytter, amtmaður,Thygesen dómari og Vest, sum var fúti. Í 1915 var ein ungur cand. jur. Edvard Mortensen, sum seinni fekk sær navnið Mit
17. partur Tað var longu í ungum aldri, at boð vóru eftir mær at veita troyst og hjálp til fólk, sum høvdu tørv fyri tí. Tað var á vári 1919, at tað var eitt fýramannafar úr Hesti, sum á kvøldi ikki v
eg so aftur til Tvøroyar og kom at hava restina av mínum sýslumansvirki her. Komandi partur Mamma Kristian Djurhuus, Elin Larsen, úr Porkeri var eitt konubrot. Hon hjálpti eisini jarðarmóðrini í Havn. Í
ein maður upp, deyður. Í komandi parti greiðir Ejler framhaldandi frá søguni um hesa flogvanlukku. Kristian greiðir frá abba sínum í Porkeri, tá ið hann fór á fjall at bjarga bygdarfólkinum undan hungri,
dsstýrið tók við. Tá tók hann ikki aftur við starvinum sum sýslumaður. Í komandi parti greiðir Kristian frá mammu síni, sum var sera hjálpsom móti teimum, sum vóru verri fyri. Ejler greiðir millum annað