tók tær á seg á Golgata krossi ein myrkan dag. Tann myrki dagurin fyri Hann, tá ið hann rópti: Gud Mín Gud Mín, hví ert tú farin frá mær, ger tað at tað myrkur, sum nívdi meg fór burtur, syndin, sum nívdi [...] okkara 100 ár, og eg kundi blivið við at spurt, men fái einki svar. Viðhvørt verður spurt: Hvi letur Gud hetta henda og hví letur hann hatta henda? Vit fá einki svar. Skulu vit ikki heldur spyrja: Hví var
orðaljóði: Jólaheilsan til føroyingar "Jól eru kærleiki! Til at vísa okkum, hvat kærleiki er, sendi Gud, faðir okkara, son sín, Jesus Kristus, til okkara hjálparleysu fold. Jesus kom sum eitt fátækt barn [...] verki og orði. Eg vil heita á teg at lesa fyrsta kapittul í Jóhannesevangelinum. Her sært tú rættiliga Guds kærleika til okkara. Tey fátæku børnini í San Vicente senda tykkum føroyingum nógv smíl, klemm, bønir
býráðnum við honum. – Og ikki minst takki eg teimum, sum hava stuðlað mær øll hesi árini, og eg ynski Guds signing yvir Føroya land, segði Poul Michelsen, vóru hansara allar seinastu orð, sum virkin politikari
favn. Vit eru mong, sum við gleði, undran og takksemi líta aftur á alt tað góða Gud gav okkum við og gjøgnum Jákup. Gud signi tykkum ið stóðu honum nærmast – og okkum øll! Hebrearabrævið 13,7 leggur okkum [...] Jákup, sum kom til livandi trúgv á Jesus miðskeiðis í 1930unum, var eitt livandi vitni um ein livandi Gud. Hann var missiónsmaður – har hann var og hvar hann var . Hann segði fleiri ferðir smílandi, at tá [...] okkum hetta á hjartað og sinnið: - Minnist til vegleiðarar tykkara, sum hava talað Guds orð til tykkara; lítið at endalyktini á ævi teirra, og fylgið so trúgv teirra eftir!- Ærað veri minnið um Jákup Kass
innlivan av tí einstaka. Góði Óli, okkara samfelag hevur tørv á fólki við slíkum eginleikum í dag. Guds signing víðari á lívleiðini.
Lag: Gud ske tak og lov, I.M.Mel 23 ---- Takk for náttarblund takk for hvíldarstund eg í Harrans navni havi sovið. Eingil tú mær gav vaka, tá eg svav Takk for ljósan dag vit øll syngja glað, síggja morgunsól
At enda vil eg siga, at eg eri sannførdur um, at signing Guds fylgir tí landi og tjóð, ið smíðar sínar lógir soleiðis, at tær ikki ganga móti Guds lógum. Sum á øllum øðrum økjum er tað tí eisini sera umráðandi
leiðararnir hava ikki tíð at stríðast, tey eru farin til hús at samla kreftir til eitt komandi stríð. Gud viti nær. Grýtulokini liggja slongd rundan um tinghúsið, til onkur tekur tey uppaftur. Søgan um, tá
eiga at taka hann. Ikki í álitið á blokki ella olju ella langa skiftistíð ella Nato, men í áliti á Gud hin alt valdandi, skapara himins og jarðar. Í áliti á tann sama, sum sendi okkum fisk inn á grunnarnar [...] heilar megnaðu at siga okkum, at fiskur fór at koma. Tvørturímóti, alt var svart omaná svart, men tá Guds fólk um alt landið fór í bøn hendi undurið: Fiskur kom í yvirflóð, og samfelagið lyftist upp aftur
stríði? Sum ein máni fyri uttan ljós! Vakrast skínur sól á grønar líðir, tá ið ælið freka fór sín kós” Gud signi hetta býráðið og tað arbeiðið, sum stendur fyri framman. Við ynski um eitt eydnuríkt nýggjár