tonkum og í huganum livdi saman við forfedrunum, ið høvdu traðkað somu gøtur, og lært hann alt um seyð, bø og haga. Jens Pauli sigldi mest sum øll árini, líka til pensjónsaldur, tá hann legðist uppi. Hann

fleiri ár hýruvogn. Alla sína tíð hevur Jóhannus havt serliga góðan hug at fáast við bóndaskap og seyð. Svágur hansara, Rasmus, var bóndi í Toft. Rasmus koyrdi gravkúgv og var við í fleiri útbygginum eitt

kom úr arbeiði, og hann koyrdi hana aftur og fram á Fiskavirkið hvønn dag. Hann diggaðist eisini við seyð, passaði væl upp á abbabørnini og nú eisini langabbasonin Páll Eirik. Hann var altíð glaður, tá Jonhard

í dag. Um eini seks ella átta. Og so er ein veðrur við eisini. Tað er ikki loyvt at flyta livandi seyð millum oyggjarnar, og ein maður greiðir frá, at hetta er ein seyður, sum fjallmenninir ikki fingu

gjørligt. Tað lættir, sigur Rodmundur Joensen. Og Rodmundur tekur tað meira róligt nú. Hann hevur seyð, so um heystið kemur lítið burturúr og november hevur viðrað illa. - Men hjá mær eru krøvini ikki

lombunum, hjá Eliesari, sum fingu fyrstu virðisløn, vóru undan teimum. Hann heldur, at tey, sum hava seyð í Hvalba, mugu nú tosa saman um, at tað ber ikki til, at tey góðu lombini verða dripin. ? Tað hevur

fletta soleiðis, og reint er tað eisini. Men tað verður líkasum ikki roknað so nógv av øllum at fletta seyð sum haru, sum tikið verður til. Maðurin fer eftir fyrsta lambinum, sum stendur í seyðarúminum undir [...] hond í hond, og tað sær út til at rigga bara væl. Fyrr var ikki lukkuligt at vera staddur aftan fyri seyð, sum skotin varð. Tá gomlu byrsurnar vórðu brúktar, varð altíð hugsað um, hvar kúlan kundi finna upp

varð niðan vælveltu gerðini, eins hóvliga og farið varð á fjall, vóru mong mál viðgjørd, t. d. um seyð, heiðafugl, støðuna hjá ternuni, náttúruna, ferðavinnuna o.m.a. Komin niðan um Helluliðið, øktist [...] oman á bakkan varð gingið fram við einum blota, sum er umleið 4-6 kvm stórur, har menn ofta hava mist seyð, enntá neyt, í, hann er nú girdur inni. Niðri á bakkanum sást enn farvegurin av torvskurði, restirnar

røktar hann øll líka væl. Sigvald hevði óvanliga gott skil á seyði og bar sjálvur sera stóran alsk til seyð og seyðahald. Hann var m.a. seyðamaður uttan Knúka, og hevði fram til henda dag verið seyðamaður har [...] Annars hjálpti hann nógv til í Heiðunum, og var altíð til taks, tá ið á stóð - ikki minst til at kenna seyð. Eitt nú í lembing ringdi telefonin í heilum. Gerandis sum heilagt legði hann alt frá sær fyri at

Hans Simonsen, ið var ættaður úr Vestmanna. Hóast sonevndur seyðabóndi, hevur Hanus aðrar fenaðar enn seyð. Hann fæst eisini eitt sindur við ungneyt, mest kvígur, ið hann setir við eftir avtalu við mjólkabøndur [...] Perlu og Heyki eltandi seg, heldur Uppistovubóndin leiðina fram gjøgnum Fløturnar. Prátið fellur á seyð og seyðahald. Ongin yvirskiping Hanus gongur ikki og gøðir hvørja kleyv á garðinum. Hann talar ímóti