serliga við tónleiki og sangi. Eg havi stóran alsk til tónleik, list, náttúru og føroyskt mál og mentan. Og eg havi tikið við tí áliti, sum er víst mær, at stilla upp til Løgtingsval. Hetta er ein stór

og samanseting. Hetta tiltalar opinbart okkum vesturlendingar og hevur opinbart nakað við okkara mentan at gera. Hvat ger teg glaðan? Tá ið tað gongur væl hjá mínum nærmastu, og tá ið eg eri saman við

Eg havi Føroyar undir húðini. Føroyar eru ein inngrógvin partur av mær, og eg síggi mína dupultu mentan, sum eitt stórt ríkidømi. Mítt tilknýti til Keypmannahavn er sterkt, men tilknýti til Føroyar er

Heilt frá tíðini í fólkaskúlanum, tá lærararnir løgdu dent á list og mentan og harundir sjónleik, fekk Nicolaj Falck ein brennandi áhuga fyri leiklistini. - Hetta tók rættiliga dyk á seg, tá eg kom upp

heldur ongin loysn fyri tey ungu, tí tá skulu tey ungu venja seg við eitt nýtt mál og eina øðrvísi mentan - afturat teimum rúsevnatrupulleikum, tey hava at dragast við. Sum støðan er nú, hava vit onki at

um tey bera uppá okkurt. Tá er týðandi, at onkur vil lurta eftir teimum, sigur hann. Happing – ein mentan í Føroyum Tá ið Osvald Hansen gekk í HF, valdi hann at skriva høvuðsuppgávuna um eitt evni, ið lá

Føroyingar mugu læra av øðrum Fyri Jákup Dahl hevur tað verið hugtakandi at uppliva eina øðrvísi mentan, ein øðrvísi hugburð og eitt øðrvísi tolsemi enn tað, sum hann hevur upplivað í Føroyum. - Eg eri

eg havi føroyska familju og skilji føroyskt, hóast eg ikki tosi tað. Eg haldi meg kenna føroyska mentan og hugsanarhátt, og tað havi eg kent sum ein styrki í mínum arbeiðið sum ríkisumboðsmaður, sigur

eiga at fáa útlendingar kunnaði um føroyskar lóggávur, skipanir, lóg og rætt og landaskil og mál og mentan og siðir, skulu hesir vera partur av tí føroyska samfelagnum í dag. Eg kenni mína samfelagsskyldu

amast soleiðis uppi á hvørjum øðrum. Tí tað ger man bara fyrstu árini. Ella mánaðirnar. Tað er okkara mentan, at vera kaldlig. Hini verða bara illa við, um man heldur um hvørt annað meðan man stendur í bíðirøð