skulu ansa okkum, áðrenn vit nokta útlendingum til Føroya, tí tá ið á stendur her heima, vilja føroyingar fegnir sleppa uttanlands at arbeiða og tað má vera báðar vegir. Og vit mugu eisini ansa eftir,

at børn ikki hava nakrar serligar frítíðarmøguleikar eftir skúlatíð ger, at foreldur vera heima og ansa eftir børnunum. Hetta hevur so við sær, at vit verða noydd at innflyta arbeiðsmegi. Fíggjarligur vøkstur [...] vera í arbeiði fyri at fáa hetta at henda, og tá fólk ikki kunnu fara út at arbeiða, tí ongin er at ansa børnunum, ger hetta, at fíggjarligi vøksturin minkar. Tað er ikki búskaparliga burðardygt, at yvirsíggja

skulu spæla so nógvar dystir. Hann vísir á, at nú kann hann heldur ikki biðja ein landsliðsvenjara ansa eftir einum spælara hjá sær, tí nú telja allir landsdystirnir. - Vit mugu til at hugsa um spælararnar

segði Eyðgunn Samuelsen. Umboð fyri Javnaðarfelagið í Eysturoynni helt, at landsins leiðsla eigur at ansa eftir, at búskapurin ikki verður hitaður ov nógv. Umboðið fyri Sosialistisk Ungmannafelag segði, at

Grikklandi er líkt til, at tær 32 veddingarfyritøkurnar, sum bjóða odds upp á dystin leygarkvøldið, nú ansa betur eftir við at bjóða høgt odds upp á føroyskan sigur ímóti Grikklandi. Áður hevur oddsið verið

at niðurbróta ein beriposa úr plasti. Hetta er talandi og fangandi og sigur okkum, at vit eiga at ansa eftir ikki at lata slíkt fara út í náttúru og havøki. Tíðin tað tekur at niðurbróta plast og annað

kanningar, men Karl Jóhan metir íkasti hjá John fara eftir manninum heldur enn bóltinum. Les eisini: Ansa eftir tínum orðum John av Reyni vísti á eitt álvarsamt dømi, har ein kvinna í 30unum doyði vegna ov

títt, og tey kunnu eisini ringja frá einari teldu o.s.fr. Tí ræður fyrst og fremst um hjá fólkum at ansa eftir og ikki ringja aftur, um tað er eitt ókent og løgið telefonnummar, sum onga meining gevur. Nøkur

kann henda, sigur hann við in.fo. Hann sigur víðari, at teir kundu havt onkran sitandi á vakt, at ansa eftir tílíkum, men tað hava teir valt ikki at gera. Spurdur, um tað ikki hevði verið eitt hugskot

foreldur og børn í friði og náðum venja leiðina. Stundir eru at tosa um ferðsluna, og hvørjum ein skal ansa eftir. Tess oftari tit ganga leiðina, tess betur dugir barnið. Tað er ikki nóg mikið at tosa um trygga