kappingarnar, sum í hesum førinum við hálvum Ironman snúgva seg um fýra til fimm tímar, alt eftir veðri og øðrum umstøðum, er nakað, Súsanna heldur vera hart, men samstundis nakað, sum gevur eina feita
hava ein ordiligan festival. Eitt tiltak, har alt er undir einum taki, og sum ikki verður darvað av veðri og vindi, er hvat eg haldi, vit hava brúk fyri. Vit eru so heppin at hava Norðurlandahúsið í býnum
hon, at tað vetrardagar kann vera trupult at síggja tað stuttliga í venjingini í kulda og ringum veðri. –Tá er tað umráðandi at hava eitt mál fyri framman. Í vetur visti eg hvørjar kappingar, eg skuldi
tað stóra teltið. Kl. 10:45 beyð Gunvá við Keldu, borgarstjóri vælkomin og tá var aftur av fagrasta veðri. Borgarstjórin fegnaðist um tær eldsálir, sum stóðu aftanfyri hetta serliga tiltakið, sum øll hava
eftir nøkrum stykkjum av Goðanes. Hann kom av landsynningi. Tað var stilt, men hann segði frá ringum veðri. Tá fingu vit eina av teimum stóru boyunum um skrúvuna. Vindurin var byrjaður at vaksa. Í september
Edmund Næs og Herman í Mykinesi vóru farnir á flot og vóru í Skopunarfjørði. Tað var av fínasta veðri. Tá kom ein flúgvari. Hann hevði bumbað vesturi í Vágum. Hann kom suður eftir gjøgnum Hestfjørð, og
Rubeksen. Eina ferð varnast teir, at ein skonnart var í havsneyð sunnanfyri Nólsoynna í heilt ringum veðri. Mastrarnar vóru brotnar, og skipið rak fyri vág og vind. Danska verjuskipið Beskytteren lá eystanfyri
mentanartiltøkum, har fólk savnast í Vestmannaoyggjunum. Tað tekur eini tvey samdøgur, alt eftir veðri og vindi, at sigla millum Vestmannaoyggjarnar og Føroyar. ##med2## ##med3##
Johanudagurin í Vági í dag hevur gingið væl, og tað hevur verið sum á jóansøku! Nógv fólk, og undirhald til bæði børn og vaksin. Brimil og træskipini hava havt opið skip, og børnini kundu royna hoppib
og helt meg frá aftur at spyrja býtt. Í fyrstuni høvdu gravkýrnar ikki hús, og sótu teir í øllum veðri í oljuklæðum og arbeiddu. Sum frá leið, tók giktin at plága, og John fekk starv sum húsavørður
