Hjørdis við at lossa henda farm. Vert er at nevna, at Piddi leigaði sluppini Vestmanna hetta heystið, so manningin kundi fara á sild. Eg var 10 ára gamal, tá ið henda hending fór fram, men eg má siga at pápi [...] fór niður at hyggja at motorinum. Skamma stund eftir hetta kom hann upp aftur og segði frá, at eldur var í motorinum. Hann rann upp á Brúnna, boðaði frá eldsbrunanum og rópt varð út á dekkið, at eldur var [...] álvuligir á at líta, tá ið teir aftur komu í ljósmála. Báðir skoldaðir um andlitið. Hetta má sigast at vera eitt satt bragd, ið Evald útinti, tí stigu teir við síðuna av ristverkinum, sum var at ganga eftir

1100, fingu vit at vita, at flogfarid ikki kundi fara á flog enn, tí at teir ikki vóru byrjaðir at grava á vøllinum enn. Nærri boð skuldi fáast kl. 1330. Tað sum vit løgdu til merkis var, at flúgvingin til [...] europeiska Concorde, meðan alt fekst at vita um amerikansku flogsøguna. Tað verður ov rúgvusmikið at siga frá øllum sum sást á staðnum. Bert vil eg heita á fólk um at fara inn har, um leiðin verður løgd [...] seint fyri seg at bjarga teimum neyðstøddu umborð á verjuskipið, har tey skuldu hava læknahjálp. Harumframt hildu danskir offiserar, at amerikanska tyrlumanningin bar seg ábyrgdarleyst at, tí hon undir

a, annar í vøgguni. Tá ið Jósef varð borin í heim, og eftir at hann vísti seg at vera lívførur, tykist hon at hava droymt um, at hann fór at gerast prestur. Tá ið Keke var gomul og gjørdist sjúk, kom sonur [...] fýrdi ikki fyri at leggja hond á konu sína. Tey fyrstu árini tykist Keke ikki at hava vitað sær onnur ráð enn at taka tann ræðslusligna drongin og renna inn til onkran granna. Men Keke tykist at hava verið [...] verður um tann unga Josef Djugasjvili, at hann var gudrøkin, dámdi væl fara túrar út í ta villu natúrina ella at klintrast, og at hann saman við vinum sínum plagdi at gera ferðir til tann merkiliga avtoftaða

Institut, og hann var tí verandi í hesum starvi eftir at kríggið var av. Í hesum arbeiði kláraði hann seg so mikið væl, at í 1948 stóð honum í boði at lesa til land­mátara á donskum offiser­skúla. Sigmund [...] upp í hesum tíðarskeiði, t.d. eisini í Skotlandi. Sigmund minnist, at meðan teir arbeiddu við verkætlanini á Núgvuni, løgdu teir til merkis, at eitt russiskt skip lá trúfast stutt úr landi vestanfyri. Tá [...] danskari jødafamilju í Brønshøj. Her komu tey at merkja fylgjurnar av týska politikk­inum. Jødarnir fingu leingi frið í Danmark. Hitler royndi at fáa tað at síggja út, sum um danska her­set­ingin var f

fæ og fenaður hoyra saman. Men tað er kanska býtt at taka so til orðanna, tí fólk siga, at tað er ?útviklingurin,? sum krevur, at so skal verða, at hús verða rivin niður. Hann náði meg, tað hava vit sæð [...] manna minni, so vón var til, at løtan á hesum fagnaðardegi eisini fór at vera ein av teimum frægu. Sólskin hevði verið í fleiri dagar, men kvøldið fyri dró hann á luftina og fór at regna. Ilsligt var um morgunin [...] óførur at mála ljós. Eg hugsi at myndin er væl vald. Sólin hvørvur í novembur á Hellunum og sæst ikki aftur fyrr enn í februar. Veturljós er í myndini. Kanska hevur ljósið ment seg so mikið, at tað er

Føroyar – tá siga tey, at hann græt. [Tá kom hansara heimbygd Hors­bøl at liggja í Týsklandi.] Tá ið hann talaði við okkum um Danmørk og Danmarkarsøgu, talaði hann altíð so hjartaliga, at ikki er at undrast [...] hann eftir at einahandilin varð avtikin, eisini keypmaður. Hann hevði handil í einum húsum sunn­an fyri Doktaragrund. Dahlerup royndi í sínum lagi at stinga honum skør, men Lützen mátti ásanna, at teir ið [...] krovið á honum og gav honum av grovfílini á opnari gøtu. Orsøkin var, at Lützen hevði givið teimum elstu børnunum frí at fara í grind uttan at skrivligt loyvi var umbiðið frammanundan. Amt­mað­urin kravdi skrivliga

rituali, at eitt band, har tey hildu í hvør sín enda varð klipt, og tey fóru so hvør sær út úr kirkjuni. Um orsøkina til, at tey fóru frá hvørjum øðrum skrivar John Davidsen, at hann hevði ynskt at hava eftirlit [...] Jólastjørnuni. Tað tykist, sum at høvið til, at hann skrivar hesa grein er tíðindi um, at Mettustova skuldi rívast niður og skrivaði hann m.a. »Tað er bæði synd og skomm at bróta niður hetta frálíka gamla [...] men sum vit eiga at varðveita«. Hans Marius hevði spurt um orsøkina fyri hesi ætlan og hevði fingið at vita, at húsini vóru í so ringum standi og tørvaðu stóra um­væling. Hann helt fyri, at hevði tað verið

týdning, er at vit verða hoyrd og sædd. At vit vita, at tað er onkur, sum er góður við okkum. At vit ongantíð eru einsamøll í lívinum. Men at tað verður spurt eftir okkum. At onkur vísir áhuga. At vit eru [...] væl um nólsoyingin at siga, sum kom norður í Vág at búgva. Okkara frælsishetja, sum tordi at tosa donsku yvirvøldini ímóti. Bóndin, bátasmiðurin, skaldið og sjógarpurin sum ikki slapp at liva meiri enn í [...] lagið. Hugagóðir lærdu vit at virðismeta skapanarverkið, fara væl um náttúruna, at æra faðir og móður, sjálvbjargni og sýna hjálpsemi. Og altíð at vera til reiðar. Eg slapp eisini at bera merkið og hoyra skilafólk

so áhugavert at fara niður í slíkar smálutir, tí ein og hvør í hesum landinum veit, at tað ber til at ringja til stovnin um at kalla alt, sum hevur við byggivirksemi ella telduvirksemi at gera, umframt [...] máli. Tann fyrisitingarliga uppgávan er at finna hesa støðuna hjá hvørjum einstøkum parti og so harfrá at finna leiðir frameftir, øllum pørtum at gagni og soleiðis at allir partar skilja og góðtaka gongdina [...] la er tað at síggja uppgávuna, at síggja hvønn smálut í heildini, at síggja partarnar í málinum og fáa eina heild burturúr, bæði tekniskt, fíggjarliga og menniskjaliga. Prosjektleiðsla er at fáa tað besta

tað var sjáldan, at øll vóru í skúla í senn. Umberingin var ikki altíð so góð, sum tá ein mamma segði, at hon hevði ikki kreftir at vekja gentuna! Tað merktist ikki so nógv á frálæruni, at Danbjørg var politiskt [...] gekk frá hinum. Vit sóu, at spannin var so lættfør í hondunum á henni og ánaðu, at her var ikki væl vorðið. Tá hon kom undir køksvindeygað hjá okkum, tá skar hon útí at gráta, tí kúgvin hjá okkum, sum var [...] vit ganga upp, vit kalla tað á Vegaskarð, nú síggja tær at okkurt stórt hongur á renni­strong­inum, og at tað er livandi. Tær máttu sjálvandi fara at vita, hvat tað var. Hetta var í brundtíðina seint á heysti