stóran mun hevur verið grundarlagið undir arbeiðnum. Hvør sigur, at henda framskriving fer at halda, spyr Kim Hansen og heldur fram: - Og harnæst er alt ov stórt fokus á pensjónsaldurin. Tað eru hesar báðar
3 var ein góð hjálp, men vardi bert til 31. august, greiðir hon frá í sínari facebook-dagføring og spyr: – Hví tað, tá kreppan bara er blivin størri og størri? Vanliga plagar Gjáargarður at lata upp 1. [...] Men í ár verður hetta av ongum, orsakað av serligu støðuni. – Hvussu kunnu vit lova nøkrum nakað? spyr Inga Foldbo Hjallnafoss. – Vit hava góð starvsfólk, sum standa og bíða eftir arbeiðsboðum. Tað eru
prísurin við privatu loysnini verður 146 krónur aftur og fram. - Hvar er samfelagsatlitið í hesum, spyr búskaparfrøðingurin og fyrrverandi formaðurin í Búskaparráðnum, Johnny í Grótinum, sum eftirlýsir
Rigmor Dam Fyrispurningurin er býttur í fimm og hann spyr fyrst hvørja mannagongd landsstýrið nýtir, tá mett verður um kostnaðin og um dygdina av sjúklingaviðgerð í ymsum londum. Og hvør mannagongd verður
eftirskúla í Suðuroy, síðani Løgtingið fyri einum ári síðani heitti á hana um at fáa gongd á málið? Hann spyr eisini, hvørji ítøkilig landsstýriskvinnan fer at taka í málinum. Sjúrður Skaale vísir til eina samtykt
fær hann sær tann seinasta bitan, tømir koppin og ger seg til reiðar at fara inn á kamar sítt. - Ja, spyr nú bara. So skal eg royna at svara sum frægast. Inspirasjón av Himli Síðani Kjartan byrjaði at skriva
í lívi, látri og litum. Fyrikomandi, festligur og fittligur. Hann smílist støðugt, sigur søgur og spyr. Og skuldi tú kett teg í selskapinum við listamannin úr Klaksvík, ja, so hevur tú helst sjálvur skyldina
tekstirnar hjá Bono. Eg eri uppvaksin rættiliga »kristið«, men havi altíð havt spurningar, sum »ein ikki spyr hart«, og havi havt drúgvar bardagar við ivan, also tá eg ivist, og havi eisini flippa garvilt út
av samtyktum bara veksur og veksur. - Er tað tí, at hann ikki megnar at røkja tvey fulltíðarstørv, spyr Javnaðarflokkurin í býráðnum á Tvøroyri. Les eisini Kristin kann missa løgtingssessin Kristin Michelsen [...] eitt mál um ein lim í eini eftirskúlanevnd. Annað enn tað liggur einki á láni, sigur hann. Sjálvur spyr hann, hvar avrikslistin hjá Javnaðarflokkinum er. - Tey eiga sjálvi allar nevndarformenninar. Teir
- Tað er so mangan, at tann elsti sonurin, Rógvi kemur úr skúlanum. Hann letur bara hurðina upp og spyr um eg eri inni, og so er hann flogin út aftur. Fyri hann er tað so betryggjandi at vita, at mamman