samkyndur í nøkur ár, sigur hann seg í dag vera heteroseksuellan. – Eg havi tikið eitt val um, at Gud hevur hægstu raðfesting og ikki mín hugur, sigur Kartin Høgnesen. Hann kallar seg sjálvan fyrrverandi

sigur Kartin Høgnesen. - Eg havi tikið eitt val um ikki at vera samkyndur. Tað skal snúgva seg um Gud og mína trúgv. Ikki mínar lystir, sigur Kartin Høgnesen. Fakta: Navn: Kartin Høgnesen Aldur: 28 ár

Løg­manni politiskt. Nú er ikki nokk við at skatta framtíðar pensiónir til skattalætta. Neiiii nú er Gud hjálpi mær ætlanir sambært Dimmu, at pantseta eginognina í tí grunni sum í 1991 varð stovnsettur til [...] tað ikki nú 150 milliónir krónur ið hann hevur brúk fyri, at bjarga sær politiskt. Nei, nú skal hann Gud hjálpi mær í hesum føri hava eginogn Samhaldsfasta, og pantseta hesa eginogn, soleiðis at hann aftur

nakrir aftur í lastina at lempa. Tá vit komu framaftur í lugarið, lógu fleiri mans á knæ í bøn til Gud. So nógv gekk á teir. Har var ikki nógv at gera. Men vit gjørdu tað, sum vit kundu. Fyri at kyrra sjógvin

Teir trúgva upp á sama gud, men burtursæð frá tí eru ikki nógv felags politisk sjón­ar­mið at síggja í teirra fram­ferð. Tað gav at bíta, tá sam­gong­an varð skipað fyri sløk­um tveimum árum síðani. Jen­is

retfærdige - en islamisk stafet”. Har ið undirstrikað verður, at tey kristni siga: at Gud er kærleiki, meðan islamar siga: at Gud er rættvísi (sum í roynd og veru bara er skilmarkað til: egið pátikið sjálvrættvísi [...] rakettskotsvaldið í Gaza). Nærkast tú huglagi Pundiks, so erkennir hann seg sum agnostikara (veit ikki um Gud er), og hann javnsetur Bíbliuna við Ilionskvæði . Men, meinar hann hetta av álvara? Ilionskvæði Ilionskvæði [...] poeti - men av tí sorgar­bundna træla­handils­skipara­num John Newton (1725-1807). Ella tak: “ Góðska Guds, sum ber av øllum –“ (Wesley/PWH, gfs. 520) Og hvat munnu teir báðir halda um mætastu friðartaluna

bíbliutýðingini Vulgata. Elisius hevur verið brúkt sum mansnavn í Føroyum. Navnið merkir Gud hevur hjálpt ella Jahve er Gud mín.

sigur hon. – Eg vil gjarna formidla kirkjuna sum eitt stað, har tú ert í friði við teg sjálvan og tín gud, og har tú merkir Guðs nærveru, umsorgan, nærleika og kærleika. Tað er eisini gott at merkja felagsskapin

ikke, jeg slipper til Gud. Trøst Moder, Gud trøste hende,” bad han, og han bad sit Fadervor med klar Forstand. Gode Kone, nu har han det godt, det er ikke at tænke noget andet. Gud lade os alle samles med [...] med ham i de dejlige Boliger hist oppe i de lyse Sale hos Gud i Himmelen.” Brot úr brævi, sum Fríðrikur Klein sendi heim til konuna, Apoloniu, eftir vanlukkuna umborð á Acorn undir Íslandi í 1928, tá sjey

óbuglaðir bilar eru týðn­ing­ar­miklari. Sanniliga, sanniliga mugu vit stað­festa at samgongan er gud­domilig. “Herrens veje er ur­ansagelige” Gerið nú sum Jóannes Eid­es­gaard segði við An­finn Kallsberg