“Dimmast nú dagar, og leyvið dettur, ei syngur fuglurin meir. Blómurnar suffa: Sí, einki er eftir! Árið í vónloysi doyr! Og tó birta ljós vit við gleði!” Grundtvig/A. Kristiansen og T. Johannesen Heys

Frásøgn Veðrið var frálíkt festivalveður, turt og lýtt. Spell var tó fyri teir fyrstu bólkarnar, at ikki fleiri áhoyrarar vóru. Økið fyltist ikki fyrr enn teir síðstu tímarnar, ivaleyst tí fleiri tilt

Hóast Tom Sonntag ikki er sum tónleikarar flestir, so er hansara tónlistarlig bakgrund lítið óvanlig. Sum so mangir aðrir tónleikarar, so hevur hann fingið tónleikin inn við móðurmjólkini. Foreldrini

Andras sigur, at hann, sum smádrongur og allan vegin upp gjøgnum tannárini, droymdi um at gerast kendur innan eitt ella annað. Sum børn flest hevði hann fleiri frítíðarítriv, bæði ítróttarlig og innan

Gittarin og Rúni Eysturlíð hoyra óloysiliga saman. Seinastu nógvu árini hava teir fylgst, fyrst í føroyska tónleikaumhvørvinum, síðan á Den Rytmiske Højskole og tveimum øðrum tónleikaháskúlum í Danmar

G!Festivalur Synarchy: Meira melodiskt metal Ummælarar hava róst föroyska metal-bólkinum nógv, eftir at fyrsta flögan kom út fyrr í ár. Millum annað gevur Rhys Stevenson úr Terrorizer nýggju flöguni 1

Innan tvær vikur hava vit havt tveir “franskar” visittir. Fyrst var tað William Jefferson “Bill” Clinton, ið kom til lands. Kom oman á Vaglið, stuðlaði handilsvinnuni í Miðbýnum, og segði so nøkur góð

Juni mánaðin er tann tíðin á árinum tá gøturnar í býum og bygdum kring Føroya land eru fyltar av fegnum pisum við hvítum húgvum á høvdinum, ið bera boð um, at eitt fleiri ára langt stríð við bókum, pr

?Eg føldi meg øgiliga einsamalla, tí tann sosial og fakligi parturin manglaði. Og hvør arbeiðir í sínum lagi, uttan at tað er samskipað. Hetta var í stuttum niðurstøðan hjá Ásvør Joensen á økisfundinu

Føroyskar kvinnur binda, sum ongantíð fyrr, og í Klaksvík støkka nógvar av teimum inn á gólvið í tógvhandlinum hjá Vimu at leita eftir tógvi og íblástri. Vima Leivsgarð, sum eigur handilin, hevur eisi