orsøk til óhappið. Hinvegin rinda tryggingarfeløgini endurgjald fyri einar 300 seyðir um árið fyri seyð, sum er yvirkoyrdir kring landið. Annars metir Gunnar Bjarnason, landbúnaðarfrøðingur, at yvir 1.000

enn hann hevur fingið seinnu tíðina. Rodmund hevur somu áhugmál, sum so mangir føroyingar. Sjógv og seyð. Og gæs hevur hann eisini fleiri, so har er nakað at síggja til, letur hann at. Rodmund Nielsen sigur

menniskju ta livandi náttúruna, tá ið tey fyri meira enn 1000 árum síðani settu búgv á oyggjunum og høvdu seyð við sær. Seyðurin hevur broytt vistskipanina munandi, tí allastaðni er vøksturin niðurbitin. Nátt

eisini kriminelt, um tey ið varða av jørðini royna at forða fyri, at gongufólk órógva heiðafugl, seyð í lembingartíðini ella royna at forða ferðafólki í at ganga seg í óføri. Hetta skal í staðin gerðast

flettingini. Eftir fletting halda summi veðraball. Hetta er ein hugnalig tíð hjá teimum, sum hava seyð. Fólk eru vælkomin at senda In.fo myndir av fletting við lítlari frásøgn um, hvør eigur seyðin, um

fakfelag aftan fyri seg. Føroyar eru soleiðis hóttaðar, at fjøllini og líðirnar eru gott beiti til seyð, neyt og ross, meðan tað er í láglendinum, at dyrkilendi finnst, og verður nýtt til at velta. Hetta

Her má vera krav um føroyskan ferðaleiðara, so vit syrgja fyri: 1. At verja og taka atlit til fugl, seyð, lendi og íbúgvar 2. Gesturin fær eitt gott upplivilsi við frásagnum og fær “value for money” 3. Gesturin

kann til samanberingar nevnast, at skal borgari hava pass, koyrikort, nummarspjaldur á bilin ella ein seyð fluttan í aðra oyggj, verða avgreiðslugjøld kravd inn av avarandi stovni ella ráði. Fyri eitt pass [...] risaskipum, hevði eg roknað við, at ivaleyst kostar meir at fáa eina kúgv flutta um fjørðin enn ein seyð. Til seinast fari eg at heita á landstýrismannin um at geva eina frágreiðing við greiðari uppseting

fyri seyðaskinnum. Og Eyðun Elttør sigur, at ætlanin er ikki at lata studning fyri at tey, sum hava seyð, skulu sleppa av við skinnini. ?Vit halda ikki, at tað er rætt at gera seyðaskinn til eina studningsvinnu

soleiðis at ikki slapst tann vegin, ið menn fyrr vóru vanir at ganga. Í fleiri ár hevði tí eingin seyð í Settilsgjógv. Seinni funnu menn ein annan gongdan veg, so farast kundi í Settilsgjógv við veðrum