møtt á Vesturskini at ynskja monnunum góðan túr. Her vóru eitt nú avvarðandi, borgmeistarin og prestur. Prestur segði eisini nøkur orð og legði túrin í Guðs hond. Lagt verður aftrat, at menninir í Undirhúsinum

stórari madrassu, sum fylti alt lastarúmið. Lastin var full av krabbagággum. Ein teirra var Busch prestur í Klaksvík. Í Reykjavík fingu vit innivist í kjallaranum í Hæðagarðaskúlanum, sum var beint við vøllin

hundrað ár á rað hevur hon verið og er framvegis tað stað har deknur lesur lestur ella tænari er prestur. Har tú á hvørjum halgidegi í sorg sum í gleði kann finna linna ugga, og megi í Harrans orði og við

postludium. Sálmurin er liðugur. Prestur hevur pakkað sær gittaran niður aftur í kassan. Og nú er deknurin klár at lesa útgangsbønina. Hon sigur Amen, gudstænastan er liðug, og prestur fer fyrstur á føtur og ætlar

sessin sum formaður í Maskinmeistarafelagnum komandi 3 árini. Norðlýsið Góð eygleiðing Sjálvur heldur prestur, at jólini eru komin fyri at vera Vikublaðið Síggja væl Edvard í Skorini Joensen frá Føroya Tele

verður tendrað í morgin, leygardagin 26. november, klokkan 15.30. Tað verður Ann Hermansdóttir, prestur, ið leggur fyri, gestarøðari úr Íslandi verður Einar Þorsteinsson, borgarfulltrúi, og aftaná heldur

“Tað er av stórum týdningi, at kommunurnar og kirkjuráðið og prestur og fólki á staðnum, royna at hugsa mennandi og kreativt, tá tað kemur til mentan við meira.” Jógvan Fríðriksson, biskupur, sigur, at

ein vakur tanki, tá samkensla verður sýnd. Eisini um tað er á Facebook, sigur Theodor E. D. Olsen, prestur. Hann heldur tað vera í lagi, at fólk sýna samkenslu á Facebook, tí alternativið kann vera verri

syngja. Vestmanna kirkjukór og Ovin fara at syngja og spæla sama eisini, og Inga Poulsen Dam verður prestur.

undirspæl. Heri Joensen, prestur, prædikaði yvir dagsins tekst. Og fyri at donsku gestirnir skuldu fáa nakað við, hevði hann umsett prædikuna til danskt og kopierað gestunum. Heri prestur tosaði um at vera tann [...] fáa. Fremmandafólkunum dámdu sera væl rabarbusúltutoyið hjá Sólvu. Meðan fólk sótu til borðs, kom prestur, og so var skjótt tíð at fara í kirkju. Tað var ein serlig uppliving at vera í kirkju í Kirkjubø [...] maðurin fall aftur hagar, hann átti at vera. Tað er eisini her, vit skulu gera okkara tænastu, segði prestur. Eftir guðstænastuna vísti Páll Patursson donsku gestunum runt í Kirkjubø. Hann greiddi frá tí søguliga