Bergur Jacobsen og fortsætter: Når en færing dør på Rigshospitalet, står kisten med åbent låg i kapellet lige indtil ceremonien, så pårørende kan komme og se afdøde og sige farvel. Danskere opfatter [...] det som afskyeligt, nærmest perverst. Selvom det at lade kisten stå åben, indtil den når frem til kapellet, er en skik, man også brugte i Danmark indtil for 50-60 år siden, siger Bergur Jacobsen. Det moderne
Umsíðir eydnast tað at leggja hald á eina lyftu við lyklinum, ið Niels hevur krógvað aftan fyri Kapel-skeltið í kjallaranum. Meðan lyftan togar okkum heilt upp á átta, roynir Niels at týna tøgnina. Hann
íslendskt. Í 1897 varð bygd ein fronsk læknastøð á Fáskrúðsfirði og seinni ein lítil kirkja ella kapell. Í 1903 varð bygt eitt sjúkrahús. At byrja við var sjúkrahúsið opið alt árið. Seinni tá ið franski
háaltarið í Klemenskirkjuni. Yvir ta sandgrøvina, sum líkið í fyrstuni varð lagt í, varð bygt eitt kapel, og altarið varð sett har, sum líkið hevði ligið. Ólavur kongur læt lív sítt fyri tað verk, sum hann
Seinastu tíðina hevur Sosialurin havt fastan tátt í blaðnum við navninum »Heimsins reinasta oyggjaland«, í hesum tátti er nógv komið fram um rusk, ið sæst av alfaravegi. Men tað er ikki einasta ruskið
umborð í 1928. Hetta var meðan teir bíðaðu eftir at sleppa avstað aftur. Líkini vóru sett inn í eitt kapell. Her helt ein prestur talu yvir teir deyðu, og manningar á føroyskum skipum, sum lógu á Reykjavík
verið ein ræðulig tíð. Men so talaði Gud til mín. Inni í fongslinum var eitt pinkalítið koptiskt kapell. Eg visti, at har lógu bíbliur. So onkuntíð fór eg inn har at lesa í bíbliuni. Viðhvørt kom onkur
