Der hersker en særlig stemning over Føroya Symfoniorkesters nytårskoncerter i Nordens Hus og denne aften er ingen undtagelse. Publikum ankommer festklædte og veloplagte og salen er fyldt til sidste stolesæde [...] dirigenten Martin Mouritsen og korleder Bjarni Restorff. En helt igennem festlig og underholdende aften på et højt kunstnerisk niveau. Fremtiden Selv om det måske falder udenfor denne anmeldelses rammer
Gotfred Joensen fram til 1981 og nýggi Lækkaklettur, nýbygningur úr Pólandi kom í 1976 og varð seldur aftur í 1979. 1975-1976 var Gotfred borgmeistari í Miðvági, har hann arbeiddi fyri, at umstøðurnar at
spurningur um, at tú sjálv skalt átaka tær skuld. Fyrigeving krevur heldur ikki, at tú tekur uppaftur sambandið. At fyrigeva er at sleppa bindingini til tað, sum hendi - fyri tína egnu skuld. Hent er
Landsstýrið beint nú er í holtur við, er so burturúr vón og viti, at vit noyðast meira enn hálva øld aftur, fyri at finna nakað, sum líkist. Landsstýrið ætlar at seta Føroyar í eina støðu, sum bananrepu
er nær landi. – Øðrvísi er við bóghvítuhvali, sum dugir væl at fara upp á land og koma á sjógv aftur, og hann er vanur at ferðast, har nógv fólk er.
skip undir føroyskum flaggi/FAS-skip sleppa ígjøgnum havnastatseftirlit uttan at verða hildin aftur. Sjóvinnustýrið hevur samskift við vinnuna, so hon skuldi vera tilbúgvin, nú sáttmálin er galdandi
í almenna Kringvarpinum. Er hetta sakligt og óheft, soleiðis sum kringvarpslógin lovar okkum aftur fyri kringvarpsgjaldið? Svarið er nei. Afturat hesum sera kreativa sáttmála, kemur so tann
tíggjaðu sær og reelt KÚGADU. Danska Ríkið var okkum ein robust kulturell lívd, sum vit málsliga krokaðu aftanfyri, tí danska umsitingin ongantíð kravdi, at vit skuldu halda uppat við føroyskum máli í geran
gjøgnumskygd er gott. At pensjónsskipanin hjá politikarum kemur niður í skilafólkahædd aftur við pensjónsinngjaldi, sum vit øll kunnu verða bekent, er eisini gott. Setið skipanina í gongd
mótmæla. Og tann, ið sendir mótmæli, er júst kvinnan, sum skal á ting fyri Sjálvstýrisflokkin aftan á nýggjar, um Jógvan Skorheim ger – sum hann burdi gjørt – leggur tingsessin frá sær fyri at
