Ikki er tað ofta, at eg komi úr songini á morgni, fái mær kaffi, seti meg at lurta eftir Útvarpi Føroya, og síðani fái marruna. Vanligt er jú, at um man fær marruna, ja so er tað sum oftast áðrenn man

Øðrvísi feria ? Skuldi tað vera, mátti tað vera nú. Hjúnini bæði, Jóna og Viberg Sørensen á Tvøroyri hava kastað gerandisdagin av sær og hava skrætt tveir mánaðir úr álmannakkanum. Við lítlu báti stev

Seinasta leygarkvøld bankaði upp á dyrnar, og tá ið eg rópti »komið innar«, vóru tað tey bæði, sum komu at vitja. Í hondini hevði Frida nýbakaðar pannukøkur aftur við kaffi, sum hon segði. Eina løtu s

Tað var ikki smávegis føðingardagsgávu vit fingu frá Grímu, nú tað eru 25 ár síðan vit fyrstu ferð sóu Kópakonuna á palli skrivar Jógvan Ósá í ummælinum av leikinum Per Gúnt, sum Gríma frumframførdi l

Sunnumorgun Sjáldan eri eg ov tíðliga, ofta heldur seinur, men sjáldan ov seinur, tá ið bussur ella bátur skulu náast. Eitt undantak var tó ein sunnumorgun herfyri; tá var eg ein heilan tíma (!) ov tí

FISKIMÁLARÁðHARRIN Enn tykist einki røkjast fyri, at Fólkaflokkurin fer at seta nýggjan persón í sessin í Fiskimálaráðnum, sum Jørgen Niclasen fór úr, tá ið tingið hótti við misáliti. Løgmaður loysti

Eg las eina grein nú ein dagin, sum eg haldi kemur tær við. »Tú, fyrstahondsvitni til lívsins veruleika um hesar leiðir, ið sær, at ein og ein toskur skal goggast inn um lúningin fyri at gjalda alt he

Nógvar eru søgurnar um fuglar og djór. Ein er søgan tann, at tveir bátar av Hellunum, Karis og Hvalurin, vóru á veg aftur av útróðri av Stapanum. Hetta var í lembingini 1941 Meðan teir sigla suðurefti

Foreldur, sum eiga vaksin børn, eru mangan stúrin fyri teimum, tá ið tey eru úti um náttina. Tað vóru Kristianna og Sunnvard Vang, foreldur Jóhonnu eisini hetta hóskvøldið í mars í fjør, tá ið dótturi

Kemur tú úr einum heimi við ljóðføri? ? Ja, mamma okkara spældi guitar, og eg ørminnist meg hava sæð eina violin, sum pápi okkara spældi, tá ið hann gekk á læraraháskúla, men eg haldi ikki hon bleiv b