ið miðalaldurin var munandi lægri. Hinvegin vita vit eisini, at støðan kann vera ymisk hjá fólki. Mong, sum í dag nærkast pensjónsaldur, fóru longu út á arbeiðsmarknaðin sum tannáringar, og summi eru merkt

við ellivu málkønum (m/k), har Staðarnavnanevndin eisini er umboðað. Fyrsta atlassið kom í 1993, men mong eru tey, sum – bæði fakliga og málsliga– hava sett spurnartekin við leistin ella mangul upp á sama

hvannasundsmegin. Hetta er nú ein long gøta, sum fer fram við lága bakkanum og fjørðuni suðureftir. Mong brúka gøtuna og vilja uppliva hugnaliga umhvørvið. Arbeitt verður eisini við øðrum gøtum í kommununi

verður, at tey eru illa á holdum komin, men ikki í lívsvanda. Enn vita myndugleikarnir ikki, hvussu mong mannalív jarðskjálvtin og flóðaldan kravdu. Almenna talið á deyðum er nú 8.133, men 12.272 eru ikki

Hugskotskapping varð hildin, nógv góð uppskot vóru um, hvat bygningarnir skuldu brúkast til. Fyri meg, og mong við mær, var tó avgerðandi, at so stórur partur av Føroya fólki, sum til bar, fekk ágóða av tí virksemi

tá spælast skuldi fótbóltur, tí á fjøru er sandurin stórur, og hann var brúkiligur sum leikvøllur í mong ár, eisini tá Mikkjal á Ryggi yrkti sangin Á leikvøllum funnust í forðum til Sørvágs Ítróttarfelag [...] neyvan borið heitið høll í dag, men tá var hon hildin at verða bæði stór og góð. Ítróttarbarakkin kom í mong ár at verða eitt mentanarhús í Sørvági, har fleiri mentanartiltøk vóru havd sum t.d. sjónleikur, fimleikur

Íslands at taka lut í eini kórstevnu, sum verður hildin í Reykjavík. Kórini, sum luttaka, eru ikki so mong, men tey eru øll frá Frelsunnarherinum, bæði úr Íslandi og úr Noregi. Luttakararnir úr Føroyum eru

upp her og tveit pengar á pallin, sigur hon við fólkið. Tá tónleikurin aftur fer at runga, eru tey mong, sum leitað sær fram at pallinum. Ein lívligur maður í ljósabláari skjúrtu, sum hevur verið eftir

1987 var við til at tryggja uppflytan í bestu deildina, áðrenn hann í 1988 var partur av liðnum, sum mong væntaðu skuldi gerast føroyameistari. Í 1989, tá dótturin gjørdist álvarsliga sjúk, flutti Abraham

roynt at normalisera tað. Men tað verður aldrin normalt- tað er eitt helviti fyri meg- og eg kenni mong onnur, sum hava tað á sama hátt", legði hann afturat. Kvikgongdur helt hann leið sína eftir gongubreytini