1924 fór til Vesturlands at veiða Á veg heim undan Grønlandi var "Faustina" á Havnini við fullari last. Skiparin greiddi Jens Paula frá, at teir høvdu fiskað í 17 dagar. Jens Pauli greiddi í Varðanum soleiðis

grindadráp. Vit spældu eisini, at vit vóru til skips við slupp. Vit høvdu einar tvær av teimum. Tær høvdu last. Vit tóku salt til hvønn túrin, og tá var farið í fjøruna at fiska murtar. Teir vórðu flaktir og síðan

skipini vóru so fá um norsku kvotuna, og tí var ovmikið í part. So nógv, at teir kundu fylla eina last fyri og aðra eftir, sigla í pendulfart millum norska feltið og norsku havnirnar til gleði og stóran

don’t mind me moving less than usual, although I’m probably moving a whole lot more than I was the last time I was here” Kryddað við hópin av solo’um, har allir í bólkinum fingu høvi at reypa sær, var

norska tónaskaldið Trond Kverno og danin Vagn Holmboe (við tekstum eftir svian Par Lagerkvist) og last but not least W. A. Mozart. Konsertirnar eru ikki bara seinkaðar várkonsertir, men eisini royndarkoyring

skipini, sum felagið eigur, Tróndur í Gøtu, Finnur Fríði, Jupiter og Saksaberg, fara at landa hvørja last á Tvøroyri. Mynstrið, sum vit kenna frá vanligari fiskaframleiðslu, har virkir eiga skip, ið tryggja

fast life. Maybe I just like a fast life. I wouldn’t give it up for anything in the world. It won’t last forever, either. But the memories will.” Nú er fótbóltur hvørt kvøld. Og allir miðlar kappast um at

eftir at hava fiskað hálvan sjeynda dag. Tíðliga í morgun kom Kallanes á Klaksvík. Teir høvdu fulla last, umleið 60.000 pund. Norðlýsið skrivar, at tann eina dagin fekk Kallanes 18.000 pund.

Í dag hevur nýggja uppsjóvarvirkið á Tvøroyri, tikið ímóti síni fyrstu last. Tað var Tróndur í Gøtu, sum fekk heiðurin av at verða fyrsta skipið, sum avreiddi til virkið. ú er komi so mikið langt við at [...] at fáa seinastu endarnar upp á pláss at klárt er at taka ímóti eini minni last av makreli. Tróndur í Götu fekk heiðurin at gerðast fyrsti nótabáturin, sum landar hjá Varðanum Pelagic á Tvöroyri. Varðin

sum hann skuldi svimja í, ið ikki vísti seg at verða FINA góðkend. Vit vóru tó so hepnir at vit í “last go room” høvdu eina góðan vin, sum eitur Vladimir Stanlykov. Hann letur Pál svimja í hettuni og í