i hava tó til felags, at aldursbólkarnir 25-39 ár og 7-16 eru størstir. Hetta er felags fyri bæði kyn. -- FAKTA:: Nettotilflytingin av føroyskum konufólki til Danmarkar er nógv størri enn av mannfólki
verður um, og ongin minniluti er nevndur. Í viðmerkingunum verður bert nevnt dømi um mismun vegna kyn, og heldur ikki her verða minnilutar nevndir. Tað førir við sær, at dómsvaldið og politivaldið ikki
snúgva seg um eina “hon”, eins og høvuðspersónurin, sum ofta sæst í myndunum, tykist vera kvennkyn. Men her er ikki talan um eintýdda kvinnulist við feministiskum boðskapi, men um fleirtýddar myndir
í gongd og skipa fyri tiltøkum at breiða út ítróttina til øll fólk uttan mun til aldur, útbúgving, kyn og sosiala støðu, samsvarandi ynskjunum og tørvinum hjá tí einstaka og eisini menna umstøðurnar hjá
tað ikki er loyvt nøkrum, fyriuttan Guði, at døma onnur. Og í Guðs eygum eru vit øll líka, óansæð kyn, húðlit, politiskan yvirbevísning og sexuellan rætning. Tað er góð siðing. Eitt tekin um, at tú veruliga
søguligur túrur í so máta, at millum manningina taldust bæði konufólk og mannfólk. Hetta at hava bæði kyn umborð legði botn til nógvar søgur, og onkur útróðrarmaðurin helt hetta vera tað bera fjas. Konufólk
okkara egnu ostaklokkum og lata sum um, at alt fryd og gammen. Vit skullu rúma øllum. Óansæð aldur, kyn, átrúðnað, vaccinur, pengar og húðarlit. Tí mugu vit byggja skynsamt og hugsa listini við frá byrjanini
rasu-ideologiska apartheid-stýrið gjørdist tann fyrsta í heiminum, sum forbjóðar mismuni orsakað av kynsligari orientering. Tí sum hansara høgra hond og góði vinur, anglikanski erkabiskupurin Desmond [...] skrivar eisini, at “eitt av høvuðsendamálunum í hjúnabandinum er at fáa børn. Hetta er úrslit av kynsligari samveru og likamligari sameining, sum er einans møguligt millum tvey av hvør sínum kyni.” Men
rasu-ideologiska apartheid-stýrið gjørdist tann fyrsta í heiminum, sum forbjóðar mismuni orsakað av kynsligari orientering. Tí sum hansara høgra hond og góði vinur, anglikanski erkabiskupurin Desmond [...] skrivar eisini, at “eitt av høvuðsendamálunum í hjúnabandinum er at fáa børn. Hetta er úrslit av kynsligari samveru og likamligari sameining, sum er einans møguligt millum tvey av hvør sínum kyni.” Men
óvísundaligu rannsóknarferð okkara í innasta urskóginum hava vit sogið til okkum vitan og meiningar um kyns- og kropshár føroyinga. Eitt evni, sum eftir øllum at døma er somikið pikant ella privat, at ongin [...] viðurkent kroppin sum hann er skaptur. Serliga haldi eg, at genturnar líða undir einari pornofisering av kyns¬lívi¬num. Tað tykist sum, at sexlívið er eitt projekt, har alt er tann bera útsjónd, og at gentan