hava fullan rætt at mótsiga ella korrigera okkara egnu. - Henda grein er ætlað sum ein roynd at varpa ljós á ta negativu síðuna av sonevndu “konservatismuni” í Føroyum, og neyðugu menningina og broytingina

fyri, at ov nógv óhumska setur at smáttuni. Onkur annar málar vindeygu, og onkur tendrar tey vøkru ljós, ið brenna í longum, mjáum stakum í stovuni. Smáttuna røkja vit – tjóðina skapa vit – við okkara atferð

nøringarevnini minka orsakað av dálkingarevnum í grind og spiki. Kanningarúrslitini kunnu setast í altjóða ljós. Kyksilvurmongdin í alheimshøvunum er økt, og til dømis er kyksilvurinnihaldið í ísbjarnarhári og

filminum. Tú fert inn í álvheyggin - inn í UFO’in og verður burtur fyri verðini uttanfyri. Her er alt ljós og ljóð. Ikki tað struktureraða ljóðið, vit eru komin fyri at hoyra, men ein meldur av samtalandi

films­arvin gjøgnum ættarlið heima við hús, stórt rós. Eg haldi, at Føroyskar Søgur av álvara hevur varpað ljós á, at tíðin er búgvin til, at vit fáa eitt savn fyri livandi myndir í Føroyum, tí tað er í tøkum tíma

Joensen, Toftir, vanliga nevnd Osla, 77 árødd. Hesi lógu øll grivin lið um lið og brendi eitt livandi ljós yvir grøvunum nátt sum dag. Hesar gravir lógu fyri seg sjálvar, og vóru tær umgyrdar við ketum. Stutt

-ødd. Hesi lógu øll grivin lið um lið og brendi eitt livandi ljós yvir grøvunum nátt sum dag. Hesar gravir lógu fyri seg sjálvar, og vóru tær umgyrdar við ketum. Stutt haðani sást eisini grøvin hjá Robert

ment, fyrr enn í seinnu helvt av 19. øld. Framvið vesturstrond Onglands sóu skjótir árabátar dagsins ljós og Peters of Mawes bygdi sína fyrstu gig í 1790. Ein gig hevur seks árar og hevði ikki loyvi at hava

eitt myrkalagt rúm, har hvør maður gekk við síni veiku lummalykt, ið bara akkurát kláraði at kasta ljós á fløskuetikettirnar. Vit uppgeva tankan um at fáa ólavsøkumyndir av rúsukundunum og fara afturum

Fólkaflokkurin, Tjóðveldisflokkurin og Javnaðarflokkurin í samgongu, tá hevði hetta kastað heilt nýtt ljós á allan spurningin. Tá má so Sjálvstýrisflokkurin ofrast. Ein kann eisini ímynda sær, at tað vildi