hava seinnapartin verið í Skiftirættinum við kravi um, at Dimmalætting fer í trotabúsviðgerð, sum rætturin góðkendi. Soleiðis er eisini greitt, at royndirnar hjá gomlu leiðsluni, Árna Gregersen og Eyðfinni

verið noktandi. Víst hevur verið til grein-13, stk. 1, nr.5 í innlitslógini, har tað er ásett, at rætturin til skjalainnlit kann avmarkast í tann mun tað er neyðugt til verju av munandi umhugsni viðvíkjandi

grein-13 í lógini um alment innlit til at nokta innlit í sáttmálan millum CIP og IMR. Har stendur, at ”rætturin til skjalainnlit kann avmarkast í tann mun tað er neyðugt til verju av munandi umhugsni viðvíkjandi

skiljast: “Stk. 3. Eyðnast tað ikki at gera eina loyvisavtalu innan 1. august 2011, so fellur einka­rætturin burtur, um lands­stýrið ikki í staðin velur at bjóða einkarættin út í fríari kapp­ing fyri at kunna

ella minni. Um tað, sum gekk fyri seg har var eftir bókini ella ikki – ja tað vildi eg helst, at rætturin tekur støðu til, sigur Súni á Dalbø. – Hvørki eg ella Johan Dahl eru dómsvald. Í Vinnuframagrunnamálinum

men Rose vardi sína søk á BBC, CNN, Al-Jazeera og øðrum altjóða miðlum við teirri grundgeving, at rætt­ur­in til at hugsa, tekna og tala frítt er undir trýsti í dagsins Ev­ropa. Síðani hevur hann áhald­andi

men Rose vardi sína søk á BBC, CNN, Al-Jazeera og øðrum altjóða miðlum við teirri grundgeving, at rætturin til at hugsa, tekna og tala frítt er undir trýsti í dagsins Evropa. Síðani hevur hann áhaldandi

at fáa innlit í sáttmálan, ið landsstýrismaðurin vil leggja fyri Løgtingið, verður grunnleggjandi rætturin til at fáa innlit sambært fyrisitingarlógini settur í undantaksstøðu í hesum máli. Í § 15 a, verður

fyri, so hevur søgan ikki verið alment kend. Søgan var frammi í donskum miðlum í 1984, men av tí at rætturin legði navnaforboð, so vórðu nøvnini ongantíð nevnd, og samleikin hjá familjuni ongantíð alment avdúkaður

sjúkrahúsinum, til hon kundi setast fyri ein dómara. Tað skuldu so verða í seinasta lagi 29. februar. Rætturin setti fram navnaforboð, sum merkti, at hvørki navnið hjá Marianne Tromholt ella hjá barninum kundi