spæliplássið uttan fyri húsini, túnið har vit plagdu at spæla bóltspøl, og bøin har vit runnu á, og ánna vestan fyri húsini, har vit plagdu at spæla í. Tú gjørdi nógv burturúr ommubørnunum, tú hevði eitt

var ein lítil reyður træskúrur við hvítum vindeygum, eins og vanligt var tá. Húsið stóð niðri við ánna, eitt av nógvum, sum sokallaðir fremmandaarbeiðarar búðu í. Jens, minnist hesa tíðina sum ógvuliga

fyri fyrstu ferð nakrantíð fara at vinna sær pláss í einum endaspæli. Ógvuliga nógv vatn er runnið í ánna, síðan føroyingar fyri hálvum triðja mánað síðani vóru á Laugardalsvøllinum í Reykjavík. Ta ferðina

ferðina var nett tað sama, sum tað var leygardagin. HB vann 3?2. Seinastu 33 árini er nógv vatn runnið í ánna, eisini tá ið tað snýr seg um fótbólt og møguleikarnar at velja hjá áskoðarunum. Men tað er einki

ið hava ætlað sær pláss í fremstu røð á liðunum hjá B36 og HB, men ikki megna tað, at koma út um ánna. Á 4. deildarliðnum, sum nú er flutt upp, hava fleiri ungir argjamenn spælt. Millum hesar er málverjin

vígsluna, tá sjálvt brúdleypið skuldi haldast í grannabygd teirra? Er hetta ikki líkasum at fara yvir um ánna eftir vatnið? Orsøkin til hetta er kortini rættiliga natúrlig. ##med2## Sjarmerandi kirkja - Ja, eg

nakar – hevði væntað, at kommunan so fór at fara eftir sjálvari ímyndini av Sandavági: perluni við ánna, Sjóberið og sandin! Eingin hoyring Eingin hoyring hevur verið – hvørki almenn ella partshoyring av

soljóðandi … “Til Sandavágs? … áh eg elski Sandavág. Har er so einastandandi vakurt” Og tey nevna sannlíkt ánna, ið so fríðsælt og frítt sleppur at renna ígjøgnum bygdina. Og so sjálvandi ikki minst einastandandi

Hon vaks upp saman við foreldrum og systrum í Hvalvík, beint yvir av Gamla skúla, har Jógvan við Ánna var 1. lærari. So tað var stutt í skúla, ein hálvan minutt ella har á leið. Ikki tí, í Hvalvík var

eisini krevst í barnagarðinum. Hetta er ikki nakað serligt, sum bert er galdani í skúlahøpi. Brúgvin um ánna Jógvan vísir á, at tað natúrliga er, at námsfrøðingarnir hava børnini. Hann sær fyri sær eina skipan [...] Vit byggja brúgv frá barnagarði til skúla. Um vit hugsa um bukkarnar Brúsi, so fóru teir yvir um ánna at eta. Teir fóru frá einum staði í eitt annað, og tað er helst tað, sum er meiningin við brúnni.