tikið í hond ina á teimum avvarðandi, og at einki ervi hevur verið. – Vit kenna ikki allar avleiðingar nar enn av, at tey avvarðandi ikki fingu tær vanligu upplivingarnar av jarðarferðini, tí sorg tekur tíð

farin at líkjast okk-um: »Hann er ein Gudur uttan trúnu. / Hann er mín Gudur«. Tær »kosmisku lóg--ir-nar« og Gud verða fat-aði sum eitt, og á tann hátt ber tað til at trúgva upp á Gud sum tilverugrundarlag

fram hósdagin. Marita Rasmussen, stjóri í Vinnu­húsinum, væntar gott sam­starv við politisku flokk­ar­nar, sum fara at skipa samgongu eftir løg­tings­val­ið: – Føroya Arbeiðs­gev­ar­a­fel­ag er til reiðar [...] fyri før­­oyska sam­fel­ag­ið skal vera. Við øðrum orðum, so er stund­in kom­in at koyra á mot­or­ar­nar.

Krabbameinsfelagið, sum hev­ur nógv virksemi, fær ong­an almennan stuðul. Inn­tøk­ur­nar eru limagjald og pen­ing­a­gávur. Tað er umráðandi fyri okk­ara felag at vera meira fram­asøkið. Tí er neyðugt við

onkrastani fyri at lúka krøvini frá Kapp­ing­ar­ráð­num. Tað er so gingið út yv­ir hesar tríggjar síð­ur­nar, sum steðga á hesum sinni. Hinar síðurnar á Port­al­i­num halda á­fram sum vant.

st ø rv í umbo ð i f ó lksins, skulu í ø llum lutum standa f ó lkinum til svars fyri ger ð ir s í nar í hesum st ø rvum. Ta ð ver ð ur at menna f ó lki ð og vekja ans tess og á huga fyri landsvi ð urskiftum

sátt­mál­in við danska íløgu­fel­ag­ið var und­ir­skrivaður. Men journ­al­ist­isku av­dúk­­ing­ar­nar vístu almenninginum, hvat var um at henda og noyddi hægstu pol­it­isku skip­anina til at end­ur­skoða

­ar fara burt­ur úr Kring­varp­i­num. Vit hava longu sæð, hvussu stóran skaða hand­ils­lýs­ing­ar­nar hava gjørt bæði Kring­varp­i­num – og hin­um miðl­u­num, sum missa inn­tøk­ur av ó­jøvnu kapp­ing­ini

tíðina ført fram, at Miðflokkurin hev­ur ta støðu, at Kring­varp­ið skal einskiljast, og at send­ing­ar­nar skulu bjóðast út«, so passar tað heldur ikki sambært løgmanni. Og tá Karsten Hansen sigur, at »á seinasta

45 ár. Hevði ongastaðni at búgva Eg varð føddur í 1926 í sýslu­mans­húsinum. Hinir tríggir beiggjar­nar vóru føddir í Havn. Mamma flutti ikki suður beinanvegin, tá pápi gjørdist sýslumaður. Tað fekst einki