stuttu lívitíð o.s.fr. at fáa skil á nøkrum av hesum, uttan so at Gud sjálvur velur at opinbera seg fyri okkum. Eg trúgvi eisini, at Gud hevur opinberað seg millum annað í søguni, skapanini og fremst av [...] nógvum økjum. - Vit vóru har fyri at tosa um endamálið við lívinum, um Gud og boðskap Hansara til mannaættina. Eg trúgvi, at Gud er ein veruleiki, tað er ein meining við lívinum, og at tað er nakað, sum [...] Bíblian kunnu til dømis ikki bæði vera sonn, tí tey eru fulkomiliga mótsigandi viðvíkandi læruni um Gud o.s.fr. - Um lívið onga meining hevði, hevði eg kunnað verið samdur við teimum, ið siga ?en hver er

skúlabussinum henda túrin, og tey vóru 17 fólk tilsamans, um hann minnist rætt. Tað var bara eitt guds undur, at eingin fekk álvarsligan skaða, og ein stóran part av heiðurinum fyri tað eigur royndi b

gleðiboðskapin boðaðan í Hvalvík. Konfirmatiónsfyrireikingin hevði stóran týdning fyri hann. Frið við sín Gud fekk hann seinri við orðinum hjá Mika 7,8: "Tó at eg siti í myrkri, lýsir Harrin fyri mær." Hesi orðini [...] gjørdust honum kær, og ynskti hann eisini, at onnur fingu sálareyguni upplatin fyri tí frelsu, sum Gud hevur tilbúgvið øllum menniskjum. Um Thorstein var blindur, vildi hann ikki bara sita hendur í favn

hin ævigi Gud, og her niðri hinir ævigu armar. Máttu hesir armar hildið tykkum uppi í komandi døgum, tit børn og barnabørn, Jógvan, Gerhard, Elfin, Maria, Eileen. Vit hugsa um tykkum. Takk og Gud at tú frelsti [...] okkara práti. Tú var eisini so gávumild, skuldi altíð okkurt. Tú fórst ongantíð út aftur við ongum. Gud elskar ein glaðan gevara. Deyðin kemur altíð óvæntað, halda vit. Men gott at sleppa so stillisliga

Miðgøtu 9 á Sandi. Tá farið varð í bakkan, legði Sanna dagin og øll tey, sum við vóru henda dagin, í Guds hendur, og tá dagurin leið, hevði alt gingið væl. ##med2## Í sínum arbeiðslívi var Thomas onkran túr

gerandisdegi hjá sjómonnunum okkara, har "bert er ein fjøl millum teirra og grøv", ið er úr sanginum "Gud signi várt fólk", og sum vit sungu henda seinnapart. Hugsaði hesa løtu, at var verfaðir so frægur,

fundirnar, ið vit báðir so glaðir ferðaðust runt um alt Føroya land og boðaðu orð Guds til frelsu. Eg vóni, at vit kunnu siga sum Guds maðurin í skriftini sigur í Josva 14.11, so at Jesus kann senda okkum út við [...] fekk tilknýti til hetta heim, av tí at eldri bróður Thomasar, Andrias, og eg á ungdómsárum gingu í Guds húsið saman, og høvdu vit tískil nógv saman bæði andaliga og tímiliga. Hetta var ein rík tíð. Tað [...] tey leitaðu sær til Jesus, ið gav teimum troyst og frið. Henda familjan varð síðani ein drívmegi í Guds samkomu. Nú, tá Andrias ikki var millum okkum meira, knýttist eitt tætt vinarlag millum Askham familjuna

kendist tað, sum tað stendur skrivað um Lazarus hjá Lukkas kap. 16. ørindi 20, "hann varð av Einglum Guds borin í fang Abrahams." Hósdagin 16. juni í fagrasta summarveðri vart tú lagdur til hvíldar í eina

nógvum øðrum, eitt endamál við lívinum, næsti javnarin. Og tey halda á, so leingi lív og heilsa eru og Gud vil. At javna gevur bestu kenningina. Viðlíkahald og umvæling í senn, uttan timburmenn. Og allur annar

vel ikke være antikrist? Hvem er han? Han skulle vel ikke være fortabelsens søn. Manden som svigter Guds folk, således at forstå at han vil lade alle, både små og store, rige og fattige påtage sig et mærke